YENİ OKULUM#wattys2017

BÖLÜM 84

Zena ve Tomastan ayrilip eve dogru yürüyordum.Geç olmustu.
-Ella bekle!
Diyerek Samual yanima geldi.
-Ella noldu gittin mi hastaneye?
-Senin olanlardan haberin yok mu?
-Hayir.
-Tomas intihar etmeye calisti.
-İyi gebermedi mi pislik?
-Dogru konuş lutfen.
-Bosver simdi Tomasi ben sana bir soru sormustum,cevabini vermedin.
-Samual galiba bu sorunun cevabi olmayacak.
-Ne demek simdi bu?
-Özür dilerim.
-Ella sana inanmiyorum.
-Biz hic konusmayalim olur mu?
-Hayir Ella biz sevgiliyiz tekrardan unuttun mu?
-Benim için  yaptiklarini unutmucam ama biz eskisi gibi olamayiz.
-Ella ben sana yardim ettim.Kim yapar bunu?
-Sen yaptiklarini basima kalkiyorsun.Unutma bu sadece benim meselem degildi. O tehditin icinde sende vardin.
-Ella ben oyle demek istemedim.
-Ben senle tekrardan sevgili olamicam.Kusura bakma.
-Ella dur!Bana söz vermistin.Yalan mi söyledin.
-Evet yalan soyledim.Kendine baska birini bul Samual.
Ben hizli adimlarla eve dogru ilerliyordum. Ama eve gitmekte istemiyordum .Simdi bir sürü soru sorulacakti.Aksam olmaya baslamisti.Zenaya gitmek istedim ama onunda annesi evdedir .Hem onlari rahatsiz etmek istemiyordum.
Ortada kalmistim.
Ben annemle konusmak istedim.
Ara sokaga girip anneme telefon actim.
-Anne  nasilsin?
-İyiyim Ella
Sen beni merak etme ben cok iyiyim.
-Anne ben hic iyi degilim.
-Ella noldu?
-Ben aci cekiyorum.Neden diye sorma.Sakin gelmeye felan da calisma.Ben toparlamalicam kendimi.
-Sen nasil istersen seni bunaltmicam Ella.
-Anne ben herseyi mahvediyorum degil mi?.
-Hayir böyle düsünme sen benim biricik kizimsin. Canımsın benim.
-Hoşcakal Anne.Konusacak gücüm yok.
Deyip kapattim.Arkasindan Telefonum yine caldi.
Buyukbabam ariyordu.
-Alo ?
-Ella aksam oldu nerdesin ?
-Ben size soylemedim.Ben Zenalarda kalicam.
-Ella sen iyi misin sesin kotu geluyor.
-Yok cok iyiyim.Film izliyoruz. Yarin gorusuruz buyukbaba.
Zenayi aramaliydim.
-Zena bugun sizin evinizde kaldim tmm  mi?Buyukbabam ararsa oyle soyle.
-Tmm da sen nerdesin simdi?
-Beni sorma Zena.Biraz yalniz kalmaliyim.
Deyip telefonu kapattim. Uykum gelmisti.Hem de üşüyordum.
Sabah oldugunda üstumde bir battaniye vardi.
Kimin koydugu hakkinda bir fikrim yoktu.
Ama sabah olunca kalabalik olmustu burasi gitmeliydim. Okul saati de yaklasiyordu.
Ayaga kalkip yurumeye basladim.
Ustumu degistirmeliydim. Evin anahtari vardi bende.
Kimse görmemeliydi.
Okula gitmeliydim.
Evin yakinlarina geldigimde sessizce kapiyi actim. Buyukannem uyanmis kahvalti hazirliyordu. Ona gorunmeden odama ciktim. Ustumu degistirip tekrar gorunmeden disari ciktim.
Yolda giderken Florayi gordum.
-Flora bekle.
Flora beni gorunce daha da hizlandi.
Kosarak ona yetistim ve kolundan tuttum.
-Niye kaciyosun benden!
-Ella gidin benimle ugrasmayin artik.
-Samual sana ne soyledi.
-Boşuna zorlama soylemicem.
-Flora sen boyle yapmasaydin Samualde sana öyle yapmazdi.Gerci ne yaptigini bilmiyorum.
Bak ölmemis bosuna beni sucladin.
-Sen ve arkadaslarin cok kötü birisiniz.
-Bunu,sen mi soyluyosun gercekten.
Flora cevap bile veremeden gitti.