Kusur

6.bölüm - Cennet Kapısı

Herkese selamlar! Nasılsınız?

İki bölüm yayımlayacağımı söylemiştim ama iki bölüm, hatta üç bölüm uzunluğunda bölüm ile geldim. !Bu bölüm çok fazla romantik sahneler içerir! Ksnzksnzksb neyse

İkinci çiftimizi de bu bölüm tanıyoruz. Sizce üç çift mi yazayım yoksa iki çift yeterli mi?

Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen. İyi okumalar! 🤍

🥀

Betül Demir

Odama geçtiğim an telefonumun çaldığını duyduğumda sırıttım. Süleyman'ın numarası bir kaç yıldır bende vardı. Çok nadir mesaj atıyorduk bir birimize, o zamanlarda da genellikle acil olaylar oluyordu. Ama bu sefer acil bir olay yoktu, özel bir olaydı. Süleyman beni konuşmak için arıyordu. Çok fazla konuşmamız uygun değildi ama beş dakika konuşmak istiyordum.

"Alo?" dedim telefonu kulağıma doğru götürürken. Yatağa uzanarak gülümsedim.

"Merhaba, küçük hanım." dedi. Onun da gülümsediğini anlayabiliyordum.

"Daha iki dakika olmadı ayrılalı. Biraz hızlı olmadı mı, Süleyman? Utanıyorum." dedim sonlara doğru kısılan sesimle. Süleyman güldüğünde benimde yüzümde gülümseme oluştu.

"Süleyman seni yaradana kurban olsun. Ben seni yıllardır özlüyorum, Betül. Sen bana helal olana kadar bitmeyecek bu özlem. Hem utanman hoşuma gidiyor." dediğinde yanaklarım daha da alevlenmişti.

"Yarın gerçekten istemeye gelecek misiniz?" diye sordum konuyu değiştirmeye çalışırken.

"Konuyu değiştirme çabanı anladım ama üstüne gitmeyeceğim. Evet, geleceğiz. Annem şu an babamla konuşuyor. Birazdan çikolata çiçek almaya gideceğim." dediğinde kıkırdadım.

"Neye gülüyorsun öyle tatlı tatlı?" diye sorduğunda başımı yatağa yasladım.

"Bugün çok komiktin. Hemen sinirlendin." dediğimde derin nefes aldığını duydum.

"Seninle başkasını düşünmek bile delirtiyor çünkü beni. Sen benim eşim olacaksın, benimle evleneceksin. Başkasıyla kelimesini senin isminle yan yana dahi görmek istemiyorum. Annelerimiz bunu bile bile yapmışlar planı. Ben yıllardır seni bekliyordum ve sen hazır hissedene kadar bekleyeceğimi söylemiştim." dediğinde midemde oluşan kelebeklenme hissine engel olamadım.

"Beni yıllarca beklemen.. garip ama güzel hissettiriyor. Lisede okumaya başladığından beri beni seviyorsun. Ben daha yedinci sınıfta okuyordum sen bana gelip sevgini itiraf ettiğinde. Ortaokulu bile bitirmemiştim." dediğimde gülümsedi.

"Sen benim ilk sevdiğim kişisin. İlk sevdiğim kızsın. Beni reddettiğinde çok üzülmüştüm ama meğer sen o zamanlar neler ile baş ediyormuşsun." Abim gibi gördüğüm birisini kaybetmiştim yedinci sınıfta okurken. Ondan bahsediyordu.

"Yine de beni bekledin. Beni neden bekledin?"

"Çünkü sen.. sen farklıydın işte. Benim için küçük hanımdın, küçük ama güzel kızdın, her halinle güzeldin. Çirkinim diye ağladığın o gün sana kızmıştım çünkü sen her halinle güzeldin. Sana kimse güzel diyemezdi ama kimse çirkin olduğunu da söyleyemezdi." dediğinde kıkırdadım. Beni bu kadar kıskanması hoşuma gidiyordu.

"Ama o zamanlar kaşlarım kalındı, yüzümde bir kaç tane sivilce çıkmaya başlamıştı. Güzel görmüyordum kendimi." dediğimde derin nefes aldığını işittim. Sinirlenmişti.