Kusur

11.bölüm - "Helalim."

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Haftanın ikinci bölümünü son anda tamamlayıp yetiştirdim. Bölümü @Nuray3444004444 ithaf ediyorum. Süleyman'ın burcunu doğru bilen kişiye bölümü ithaf edeceğimi söylemiştim. ❤️

Biraz kısa oldu ama idare edelim artık. Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen. İyi okumalar dilerim! 🤍

🥀

Betül Demir

Dün Ceylin'in ve benim isteme günüm olmuştu. Bugün ise imam nikâhı olacaktı. Yarında Ceylin ve Kuzey'in imam nikâhı kıyılacaktı.

"Ay, çok yoruldum. Herşey o kadar hızlı oldu ki." dedi annem kendini koltuğa atarken. Sadece kıyafetler giymiştik. Zaten nikâh bizim evde olacaktı. Süslenmeye, abartılı giymeye ihtiyaç yoktu.

"Çok heyecanlıyım, anne. İmam nikâhından sonra gözlerine istediğim kadar bakabilirim." dediğimde annem gülümsedi.

"Tabi ki bakacaksın. Seninle evlenecek, sen onun helali olacaksın. Gözlerine bakan sen olmayacaksın da kim olacakmış?!" dediğinde bende güldüm.

"Gelirler değil mi birazdan? Ceylin hâlâ gelmedi, beş dakikaya ordayım demişti." diyerek annemin yanına oturdum.

"Gelir, güzel kızım. Süleyman da gelir, Ceylin de gelir. Dün akşam sen uyumaya gidince akrabalar aradı. Düğünü sordular. Düğün yapalım mı?" dediğinde başımı iki yana salladım.

"İstemiyorum, anne. Düğünlere gidemiyorum," Derin nefes aldım. "Biliyorsun, anne. Lütfen bu konuyu daha fazla konuşmayalım." diyerek ayağa kalktım.

"Tamam, kızım. Sadece sormak istedim." dediğinde gülümsedim.

"Sorun değil, anneciğim." dediğim an kapı çaldı. Heyecanla anneme baktım ve hemen salondan çıktım. Bu sırada babam salona girmişti. Kapının önüne geldiğimde derin nefes aldım. Kapıyı açarken Süleyman'ı ve ailesini, birde Süleyman'ın yanındaki imamı görmüştüm.

"Selamün aleyküm, buyurun. Hoş geldiniz." diyerek kapıdan geriye çekildim. Yavaş yavaş herkes içeri geçip ayakkabılarını çıkarmaya başladı.

"Aleyküm selam, kızım. Hoş bulduk." dedi Süleyman'ın babası. Gülümsediğimde aynı şekilde gülümseyerek salona ilerledi. Salona geçtiği an babamla konuşmalarının başladığını duymuştum.

"Hoş bulduk, kızım." dedi Ayşem teyze. Bana sarıldıktan sonra salona ilerlemeye başladı ve onların adından imam, imamın ardından Süleyman salona doğru gitti. Başını geriye çevirip bana gülümsedi ve göz kırptı. Onun bu hareketini görmek içimde kıpırtıların olmasına sebep olmuştu.

"Geldim, geldim! Yetiştim değil mi?" dedi Ceylin. Onun yanında da Kuzey vardı.

"Yetiştiniz." dediğimde Ceylin hemen bana sarıldı. Sonra hızlı şekilde ceketini, ayakkabılarını çıkardı. Salona doğru gittiğinde Kuzey bana baş selamı vererek Ceylin'e baktı. Yüzünde gülümseme oluşurken Ceylin'in arkasından salona ilerledi. Herkes salona gittiğinde derin nefes aldım. Kapıyı kapatarak bende salona ilerlemeye başladım. Nikâhın olması yakınlaştıkca heyecanım artıyordu.

"Hoş geldiniz, hocam. Bizim kızımız ve oğlumuz bunlar." dedi babam. Gülümsediğimde imam bize bakarak güldü ve başını 'anladım' dercesine salladı.

"O zaman nikâhımızı kıyalım." dediğinde Süleyman ile yan yana geldik. İmam masanın başına geçti. Babalarımızın ismini sordu, sonra ise babalarımızın ismini kağıda yazdı. Şahitlerinde ismini kağıda yazdıktan sonra Kur'an'dan süre okumaya başladı. Sonra ise bana dönerek mehir ne istediğimi sordu.

"Evini ve arabasını." dediğimde Süleyman gülümsedi. Bunu yıllar önce bana söylemişti. Bir gün evleneceğimizi ve evlendiğimizde mehir olarak bunları istemem gerektiğini söylemişti. Dediklerini unutmamıştım. Ve unutmadığımı artık Süleyman da biliyordu.

" Mehmet kızı Betül ev ve araba mehir ile Allah'ın izni peygamberin sünnetiyle sen İsmail oğlu Süleyman'ı eş olarak kabul ettin mi? Ona zevce olarak vardın mı?"

"Ettim."

"Kabul ettin mi?" diye sorduğunda başımı salladım.

"Ettim." diye cevap verdim.

"Kabul ettin mi?"

"Ettim." dediğimde Süleyman gülümsedi. Aynı şekilde imam Süleyman'a da üç kere kabul edip etmediğini sordu, Süleyman sabırla kabul ettiğini söyledi. İmam benim babama döndü sorusunu sordu ve onaylı cevaptan sonra Süleyman'ın babasına döndü. Ondan da onaylı cevap aldığında gülümseyerek bakışlarını bize çevirdi.

"Artık Allah katında bir birinize helalsiniz. Allah mutlu etsin." dediğinde gülümsedim. Süleyman bana döndü.

"Helalim." diyerek alnımdan öptü. Ve bende onun gibi gözlerimi kapatarak fısıldadım.

"Helalim."

🥀

Bölüm kısa oldu ama hiç yoktan iyidir. Aslında hiç yazmamayı düşünüyordum ama yarısını yazmış olduğumu görünce hemen devamını yazdım ve yayımladım. Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Bir süre daha nikahlar, nişanlar hakkında bölümler okuyacağız çünkü iki çiftimiz aynı anda evleniyor. Her işleri aynı anda oluyor. 🤭

Artık daha rahat konuşabilirler çünkü artık bir birlerine helal oldular! Bu ne demek? Daha romantik bölümler geliyor demek. ;)

Bölüm nasıldı?

Çiftlerimiz için görmek istediğiniz sahneler var mı? Varsa buraya yazabilirsiniz.

Travmanız yüzünden yapamadığınız bir şey var mı?

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹🤍

Allah'a emanetsiniz! 💙