Kara Kalemli Adam (+18) (FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZELTİLECEK)

2.2

Bölüm şarkısı: O yaraları ben sardım

İyi okumalar...

Cengizhan'dan

(Hastane günü Lavinyanın babasıyla konuşmasından)

Asansöre bindim o çocuğu öldürmediğim için kendime kızıyordum. Sorun yoktu Lavinya bana aitti.

Durdum düşündüm gerçekten bana mı aitti. Bu aptal hayatıma saçma sapan hayatıma ait yapabilir miydim onu?

İster miydi ki? Beni tanıyan kimse beni istemezdi ona karşı ne hissettiğimi bile bilmiyorum. Onun farkındaydım hep ilgimi her zaman çekiyordu ama hiç benim olsun istememiştim. Neden böyle oluyordu kafamı karıştırıyordu olmaması gerekiyordu benim gerçek kimliğimi öğrense durmazdı.

Arkasına bakmadan kaçardı olması gerektiği gibi ama hep benim yanımda olsun kimseye gülmesin kimseye bakmasın içi gidilecek kokusunu kimse solumasın.

Böyle olsa ne olurdu benim olmasın ama başkasına da gitmesin.

"Hoş geldin evlat" farkinda olmadan buraya kadar gelmiştim onu düşünürken hiçbir şeyin farkında değildim zaten. "Hoş buldum" dedim bu adamda normal değildi.

Sikeyim o cam parçasısın etrafında ki kimse normal sıradan değildi. "Seni dinliyorum" dedi ne diyecektim buraya konuşmak için çağıran onlar değil miydi?

"Benim anlatacak bir şeyim yok siz çağırdınız siz anlatacaksınız" dedim sesim sertti gözlerim bomboş bakıyordu ifade saklamayı çok küçük yaşlarda öğrenmiştim.

"Kızıma karşı ne hissediyorsun?" soru kolaydı cevap yoktu.

"Bilmiyorum" dedim doğruydu sevgi değildi bu hep yanımda yamacımda olsun her anı benimle olsun istemek sevgi miydi? Bence değildi.

"Bak oğlum benim kızım yaralı, kırılgan ama bi o kadarda güçlü. Kimsesi yokken ona her şey olabilir misin?" dedi olurdum yalnız hissetmesine izin vermezdim.

"Bak Abdullah amca ben ona karşı ne hissediyorum bilmiyorum ben birine karşı ne hissedilir onu da bilmiyorum çünkü bu zamana kadar kimse benden bunun için bir istekte bulunmadı olduğum kişiden başka biri var mı bilmiyorum. Ben dümdüz adamım onu kırarım, üzerim o olduğu gibi dursa yanımda sizin gibi müsade göstermem kendimde bildiğim tek şey benim olanı paylaşmam buna müsade etmem ona müdahale ederim giyinişine, erkeklerle olan ilişkilerine, gülmesine kalkmasına ben onu bana özel isterim paylaşmam paylaşamam. Gözüm döner onu istemeden kırarım canını yakarım ona bakanları da sizin yaptığınız gibi yaşatmam. Siz söyleyin eşiniz bir erkekle sohbet ettiğinde o adamı bulup tehdit edip yüzünü tanınmayacak hale getirmiyor musunuz?"

Durdu düşündü normal adamlar değildik değişmem demiyordum belki değişirdim ama bu süreçte o çok yıpranırdı.

"Şimdi sen dinle senin düşündüklerini ben yaptım hepsini uyguladım o zaman o kızın babası beni karşısına aldı 'ya kızımı olduğu gibi kabul et ya da hayatından siktir git' dedi. Sende ya kızımı olduğu gibi kabul et ona alışmaya çalış ya da siktir git. Benim gibi olma demiyorum sevdiğini paylaşmak istememek ne demek en iyi ben bilirim kızlarımın peşine boşuna adam takmadım hep güvendiğim insanları seçti onlarda farkında olmadan. Ben sana kızmam kızıma seni sevdi diye hiç kızmam öyle kızlarımın mutluluğuna engel olan bir baba olmadım yaş farkını da çok umursamam benim hanımla aramda on yaş var kızımla senin aranda beş altı yaş olması çok sorun değil. Önemli olan sayılar rakamlar da değil kızımı mutlu edebileceksen onu olduğu kişi olarak kabul edebileceksen benden izin al onu senin yap benim gibi cam fanusa koy karışmam." durdu derin bir nefes aldı.