Kara Kalemli Adam (+18) (FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZELTİLECEK)

3.0

Hayat hep çalkantılı geçerdi, birileri ölür birilerine nefesini armağan ederdi.

Heyoooo napıyorsunuz?

Ben geldim yine umarım cok ağlamazsınız..

Hadi bölüme geçelim.

....

Gelmiştik, beni getiren adamı vurmuşlardı gözlerimi kırpmadan baktım onlara korkumu belli etmemeliydim sadece put gibi durdum, hissediyordum kötü şeyler olacaktı.

Kanatlarımı kıracaklardı, "Hoş geldin Türk kızı" dedi Cengizhan'ın yaşlarında bir adam gözlerimi ona çevirdim beklediğimiz hatta aradığımız adam bu değildi oyun oynamışlardı bize.

"Hoş bulmadım hiç konforlu bir yer değil burası" dedim alayla, dedem ruhumun köşesindeydi Cengizhan yoldaydı bana bir şey olmayacaktı.

Adamın ölüm çağrıştıran gözleri keyifle kısıldı o gözlerde başka şeylerde vardı ve ben bunu görmek istemedim, ben o anlamlı bakışları tek bir adamdan görmek istiyordum.

Neredesin Cengizhan, çabuk gel ve boz bu oyunu.

"Biliyor musun, sen benimdin sadece benimdin bekliyordum bana gelmeni benimle olmanı beni fark etmeni, ama sen o lanet herife o kadar odaklandın ki her seferinde yüzüme bakmadan yanımdan geçip gittin. Beni görmeyi reddettin. Çok zavallısın Türk Kızı.. Bütün savaşı durdurabilecek bir adam yerine hiçbir vasfı olmayan o aptal adamı seçtin" dedi.

Hiçbir cümlesi umurumda değildi ona hakaret edene kadar ama bam telime bastı gözlerim öfkeden dolmuştu yavaşça yanına adımladım Cengizhandan kısaydı güldüm alay kokan gülüşüm çenesini kasmasına neden oldu. "Sen zavallı olduğunu görmeden hiçbir Türk insanına zavallı diyemezsin, özellikle benim olan adama o sikik ağzından hiçbir kötü söz dökü.." Lafımı kesen yüzüme inen sert tokat oldu içeride olan adamlar güldü, kahkaha attı.

Güçleri sadece bir kadına yeterdi ama o kadın ben değildim yana düşen yüzümü tekrar ona çevirdim yüzüne yaklaştım yavaşça heyecanlandı zayıf bir adamdı, o duygularıyla hareket eden bir şeytandı. Hayır o duygularıyla hareket eden herkesin kendi soyundan geldiğine inanan Ademdi.

"Çok istiyorsun değil mi senin olmamı?" diye sordum gözleri parladı, farkında değildi Lilith'i kaybeden bir Ademdi o.

"Bana gel deniz kızı ve tek emrimle savaşı bitireyim" dedi yüzüme yaklaştı nefesi midemi bulandırdı kendimden bile beklemediğim hareketi yaptım yüzüne tükürdüm.

Hiçbir mimik oynamadı onda hatta daha çok keyif aldı eline verilen peçeteyle yüzünü sildi. "Benim gibisin, sen bensin benimsin deniz kızı" dedi hayır demedim gözlerimi kısıp bir kaç adım uzaklaştım.

"Ne istiyorsun, kimsin adın ne kim için çalışıyorsun?" dedim bunun cevaplarını alacağımı biliyordum.

"Bu ülkenin benim olmasını istiyorum, adım Ateş Alazoğlu babam Türk annem Rus. Ve kimse için degil kendim için çalışıyorum." dedi bakışları bedenimde gezdi tiksintiyle baktım ona.
"Benden ne istiyorsun?" diye sordum bakışları saatine kaydı "Zaman doldu" dedi bir işaret yaptı başımın arkasına vurulmasıyla bayıldım.

Gözlerimi açtım, bir fanusun içindeydim ve su doluyordu panik her yanımı sardı korkuyordum denize bile giremezdim ben suyun beni boğacağını biliyordum, gözlerimi kapattım. Yalvarırım lütfen son kez onu göreyim öleceksem onu görmeden ölmeyeyim lütfen Tanrım.