7. Bölüm💙

115 13 10
                                    

Sabah kalktığımda kendimi çok kötü hissediyordum. Ayağa kalkmam ile başım döndü hemen yerime geri oturdum. Durmadan öksürüyor, burnum akıyordu.

"Ayy ben bu hâlde işe gidemem. En iyisi Cenk Bey'e haber vereyim."

Telefonu elime alıp Cenk'i aradım. İlk çalışta açtı.

"Yağmur bir sorun mu var?"

Benim için endişelenmiş miydi?

"Cenk Bey ben bugün işe gelemeyeceğim bunun haberini vermek için rahatsız ettim sizi."

"Neyin var senin sesin iyi gelmiyor?"

"Ufak bir grip yarına iyi olur gelirim işe. Bugünün işlerini yarın hallederim aksama olmaz merak etmeyin."

"Saçmalama Yağmur senin sağlığından daha önemli ne olabilir? Tamam sen dinlen kendini ne zaman iyi hissedersen o zaman gelirsin."

"Teşekkür ederim Cenk Bey."

"İnatla o kelimeyi söyleyeceksin yani."

Bir şey demeden telefonu kapattım. Banyoya gidip ılık bir duş aldım. Üzerimi giyip mutfağa geçip kendime ıhlamur yaptım. Ne kadar sevmesem de içmem gerekiyordu.

Ben ıhlamuru içerken kapı çaldı açmaya gittim. Karşımda gördüğüm kişi ile öylece kaldım. Serkan Bey'in burada ne işi vardı?

"Serkan Bey?"

Soru sorarmış gibi söylemiştim adını.

"Beni içeri davet etmeyecek misin Yağmur."

Bir dakika bir dakika Serkan Bey bana hep Yağmur Hanım diye hitap ederdi. Şimdi ise sadece ismimi söylemişti.

"Pardon, geçebilirsiniz."

İçeri geçip salona geçtik.

"Sıcak veya soğuk bir şeyler ister misiniz Serkan Bey?"

"Teşekkür ederim Yağmur ben sadece seni merak ettiğim için geldim."

Bir şey demeden sadece tebessüm ettim. Ayakta öylece dikilmiştim.

"Otursana Yağmur."

"Odama geçip dinlenmek istiyorum Serkan Bey."

Bey kelimesinin üzerine basarak söylemiştim. Nereden geliyordu bu rahatlık?

"Sorun ne Yağmur neden benden kaçmaya çalışıyorsun?"

"Serkan Bey biz sadece sizinle iş arkadaşıyız bana bu kadar yakın davranmanız hoşuma gitmiyor."

Cümlemin bitmesi ile kapı çaldı. Kapıyı yöneldim açtığımda karşımda gördüğüm kişi ile kas katı kesildim. Cenk neden geldi ki şimdi? Ayy bir bu eksikti.

"Cenk Bey?"

"Yağmur sen odana geç dinlen rahatsız olma hiç."

Cenk salona geçti, ben arkasından öylece bakıyordum. Birazdan kopacak kıyameti kestirmeye çalışıyordum. Cenk şuan sinirden patlayabilir duruma gelmişti. Bana döndü;

"Bunun için miydi?"

"Ne?"

"Bunun için miydi diyorum? Bunun için mi bana mesafeli davranıyordun? Bugün bununla aynı ortamda kalıp..."

"Sakın, sakın o cümleni tamamlama anladın mı beni? Sakın."

Cümlesini tamamlamasına izin vermedim. O cümleyi tamamlamamalıydı.

"Ne o yaptığın şeyi kendine mi yakıştıramadın bir an."

"Ben senin zannettiğin kızlardan değilim Cenk! Bunu o kafana soksan iyi edersin."

Resmen çığlık atmıştım. Nasıl böyle bir pisliği bana yakıştırabiliyordu?

"İkinizde defolun evimden!"

Bağırmam ile Cenk önde Serkan Bey arkasından çıktı. Kapıyı kapatıp camdan baktım.

Cenk kapının oraya çökmüş ellerini başının arasına almıştı. Söylediklerine pişman olmuşa benziyordu. Aniden ayağa kalkıp Serkan Bey'e doğru koştu.

Serkan Bey'e bir yumruk atması ile çığlık atıp yanlarına gittim.

"Cenk Bey durun!"

Serkan Bey'e öldüresiye vuruyordu.

"Cenk dur yapma diyorum sana!"

İsmiyle hitap ettiğim esnada durdu. Öylece bana baktı. O esnada Serkan Bey'de arabasına binip gitti.

"Ne dedin sen?"

"Git lütfen. Git buradan!"

"Yağmur, özür dilerim. Öyle birden sizi görünce."

"Dinlemedin Cenk, sen beni dinlemeden hemen yargıladın. Ya sen beni ne ile suçladığının farkında mısın?"

"Özür dilerim güzelim. Çok özür dilerim. Sinirden oldu hepsi."

"Senin ne yaptığını anlayamıyorum Cenk. Ya ben kimseye güvenmemişken, kimseye karşı bir şey hissetmemişken, sadece iş, meslek ve geleceğim odaklı ilerlemişken sen geldin her şeyi değiştirdin. Ben ilklerin adımını ilk seninle attım. Ben ilk defa birisine karşı duygu hissettim Cenk."

Kendime şuan inanamıyordum. Gerçekten ben mi söylemiştim bu kelimeleri. Cenk yaşlı gözlerle beni dinliyordu.

"Duygularımız karşılıklı küçük hanım. Şimdi anladın mı sana ilk söylediğim cümlenin açıklamasını?"

Çok iyi anlamıştım.

"Anladım."

diye mırıldandım.

"Hadi hastasın zaten daha fazla bu soğukta durma. Geçelim içeri."

İkimiz birlikte içeri geçtik. Ben odama geçip uzandım. Şuan deli gibi Cenk'in de yanımda yatmasını istiyordum.

"Cenk, ş-şey yanıma gelebilir misin?"

Cenk bu cümlemi beklemiyor olacak ki önce bir durakladı sonra yanıma gelip beni kolları arasına aldı.

"Seni her gün başkası ile konuşurken gördüğümde benim neler hissediğimi anlayamazsın Yağmur. Sen her gün başka erkekler ile konuşurken benim canımdan can gidiyordu. Seni kaybetmekten çok korktum."

Hiçbir şey demedim. Sadece daha çok sarıldım. Saçlarıma ufak ufak öpücük konduruyordu. Gid gide mayışmıştım. Gözlerim yavaş yavaş kapandı ve kendimi uykuya teslim ettim.

Bölüm nasıldı çiçeklerim💙 böyle bir atak bekliyor muydunuz? Yorumlarınızı bekliyorum. Yıldızı parlatmayı unutmayın💙

Wattpad ve instagram hesabımı takip edin pleaseee💙

Keyifli Okumalar💙

Instagram Hesabım: @sude_den
sude_den_oykuler

İlklerimin SahibiNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ