Selam ben geldimmm
Umarım bölümü beğenirsiniz...
Oy vermeyi unutmayın💘
Closer than this nasıl??? BAYILDIM BEN
Yorum yaparsanız sevinirim. Yorumlar beni gaza getiriyor hemen yeni bölüm yazıyorum biliyorsunuz😚
İyi okumalar💘
"Baba~"
Namjoon kendisini kapıda karşılayan kızını kucağına alıp saçlarına uzun bir öpücük bıraktı. Ttalgi'nin en sevdiği şey saçlarından öpülmesiydi.
"Erken geldin hyung"
"Dersim erken bitti ben de hemen gelip kızıma kokulu öpücükler vermek istedim"
Ttalgi kıkırdayıp babasının kollar arasına daha çok sokulmuştur bir kedi gibi... Taehyung'un gözleri Seokjin'e değdiğinde şaşırmıştı. İkisinin birlikte gelmiş olmasına anlam veremedi. Seokjin Namjoon'a olan ilgisinin farkındaydı. Bu durum hoşuna gitmese de sessiz kalmayı tercih ediyordu.
"Seokjin gelsene içeri"
"Hiç gelmeyeyim hyung. Haftaya yapılacak etkinlik için dosyalar vardı onları getirdim."
"Teşekkür ederim pazartesi alırdım ama neyse"
Taehyung onun amacını anlamıştı ama gülümsemekle yetindi. Namjoon kızıyla bir şeyler konuşuyor ikisinin ne konuştuğunu duymuyordu bile...
Ttalgi Seokjin'i fark edip ona el sallamıştı. Seokjin de ona gülümseyerek karşılık vermişti.
"Hadi geçelim içeri artık kapıda kaldık"
"Kızımı alıp kaçıyorum Taehyung başka zaman"
"Kalalım baba~"
"Olmaz daha bir sürü iş var evde gitmeliyiz."
Ttalgi bıkkınca surat asmakla yetindi ve Taehyung ile vedalaşmıştı. Namjoon kapıdaki Seokjin'i hatırladığında geç kalmıştı. Seokjin bir kaç dakika önce kimseye bir şey demeden gitmişti. Ttalgi Taehyung'un yanaklarına sulu öpücükler bırakıp sıkıca sarıldı. Ona çok düşkündü tıpkı Taehyung'un ona düşkün olması gibi. Ttalgiyi büyütmekte Namjoon'a çok yardımcı olmuştu Taehyung.
"Görüşürüz Tae"
"Görüşürüz Namjoon"
Namjoon kızını kucağına alıp arabaya doğru ilerledi. Yolda Seokjin ile yaşadığı o anlar aklına geldikçe utanıyordu. Kızının öğretmeniyle kurduğu yakınlıktan dolayı kızıyordu kendisine. En kısa zamanda bu konudan dolayı özür dilemeli ve mesafesini koymalıydı.
Ttalgi arabaya biner binmez kemerini takmıştı. Namjoon çantasını yanına koyup sürücü koltuğuna geçti. Kızına bakıp gülümsemeden edemedi. Ttalgi gökyüzünü izleyip gülümsüyordu. Hep güler yüzlü bir çocuk olmuştu. Herkesle iyi anlaşır ve o tatlı gülüşü yüzünden hiç eksiltmezdi. Yaramazlığı kadar tatlı bir çocuktu. Namjoon onda hep sevdiği adamı görürdü, tanrıya şükür ederdi ama bazen de çok acı verici olurdu. Ttalgi omega babasının yokluğunu dert etmezdi. "Olsun Namjoon babam var." Kendi kendine hep böyle derdi küçük kız. Namjoon onun içten içe neler hissettiğini bilse de dillendirmezdi. Kendi yaşadıklarını kızının yaşadığını görmek daha zordu.
"Günün nasıl geçti baba?"
"Yorucuydu bebeğim ama güzeldi. Senin ki?"
"Jae ile küstük ama sonra Seokjin öğretmenim bizi barıştırdı. Onun dışında çok güzeldi."
