Selamlar ben geldimmm
Bu bölüm tüm ipler kopuyor. Merak etmeyin bir kaç bölüme artık toparlayacağım...
Booollll yorum ve oy istiyorum.
İyi okumalar♡
O zamanlar mantıklı düşünemiyordum. O zamanlar kendimi ifade edemiyordum. Kimseye içimi dökemiyordum. Kimsenin hayallerinde yer almak istemiyordum. Kendim için hayal bile kurmaya korkuyordum. Ben kendi bilinmezliğimde kaybolmuş toz parçasıydım.
O zamanlar ay ışığını çok severdim. Sonra ise ay ışığı benim için göz yaşıma sırdaş olmuştu.
Onsuz geçirdiğim hangi gece emin değilim ama en acı olanlarından birinde annem yanıma gelmişti. Kollarını bana sarıp gökteki ayı izledi. Sanki içten içe o da farkındaydı her şeyin sebebinin kullandığı ilaçlar olduğuna ama hiç kabul etmedi, hiç af dilemedi...
"Yaralarından yükseleceksin, zayıflığın sandığın gücün olacak"
Zihnimde yankılanan cümlesi beni ayağa kaldırmıştı. Yaptıklarımı kabullenip yaşamaya çalışmak için o gücü annemin sözleri vermişti. Şimdi fark ediyorum senelerce bir yalanla kendimi kandırdığımı...
Bahçemde oturuyordum. Gökyüzündeki ay ışığını takip ediyordu gözlerim. Sıcak şarabım bu geceyi atlatmakta tek yardımcımdı..
"Jimin çok iyi bir avukat bulduk. Pazartesi için randevu bile aldık. Kesin alırız velayeti dedi"
Yongbok ve Hanni heyecanla yanıma koştular. İkisinin de gözlerinin içi gülüyordu. Bu aralar her zamankinden çok yanımda oluyorlardı.
"İstemiyorum"
"Ama neden? Kızınla yaşamak istiyordun."
"Hala istiyorum ama onu Namjoondan alamam."
"Jimin sen onun gibi değilsin görüşmelerine-"
"Bugün ikisini gördüm. Jungkook'un kimliğini vermeye gittiğimde."
Hanni yanıma oturup başını omzuma koymuştu. Yongbokta kendisi için sıcak şarap alıp pür dikkat beni dinlemeye başladı.
"Sesler yükselmişti. Herkes öfkeli ve gergindi. Ttalgi odaya geldiğinde gözleri sadece Namjoondaydı. Namjoon onun en güvenli hissettiği yer. Ona sıkıca sarıldı, sığındı. Kızımı ondan alırsam en çok kızım üzülür."
"Alma ama yine de onu görmek için dava aç"
"Güzellikle halletmek istiyorum. Namjoon ile kavga ederek bir yere varamayacağız"
"Bu sefer biz de yanında olalım."
Yongbokta diğer tarafıma oturup beni aralarına almışlardı. Sessizce ağlamaya devam ettim. Hayatımı mahveden hiçbir zaman bebeğim olmamıştı. Kendi hayatımı kendim mahvetmiştim...
----------
2 gün sonra
"Hadi çal şu kapıyı Jimin."
"Meraktan öleceğim acaba sana benziyor mu?"
"Jimin'e benziyorsa çok çok güzeldir"
"Susun artık içeride de olabildiğince sessiz kalın"
Jimin elindeki tuval ile kapıda bekliyordu. Yongbok ve Hanni de hemen yanındaydı. Onlar Jiminden daha heyecanlıydı. Jimin Namjoon'a haber vermeden gelmişti ama haftasonu olduğu için evde olacağını tahmin ediyordu. İçindeki cesareti toplayıp kapıyı bir kaç kez tıklamıştı. Çok geçmeden kapı açıldı. Jimin Yoongi'yi görmeyi beklemiyordu. Yoongi sert bakışlarıyla Jimin'i incelemişti.
