"Sumru hala giyinemedin mi ya" Sumru' dan ses gelmeyince odaya girdim.
"Ya nereye saklandın" yatağın altına baktığımda Sumru orda değildi.
Bir dakika cam açık..
Tahmin ettiğim şey olmasın lütfen. Camdan aşağıya baktığımda yüzünde maske olan biri Sumru' yu siyah bir range' e bindirmeye çalışıyordu.
Vay piç, "ŞİMDİ YEDİM SENİ KÖPEK" adam bana bakınca Sumru' da bu andan fırsat bulup adamın kollarından kurtulmaya çalıştı.
Malesef başarısız oldu, adamın dikkati çabuk dağlıyomuş.
"İKİNCİ DEFA SÜNNET ETTİRİP SÜRÜM SÜRÜM DÖVDÜRÜRÜM SENİ BAK"
Adam bu sefer gülmeye başladı, ne yani komik-
Lan Sumru' yu unuttum ya.
"Öhöm" derin bir nefes alıp bahçedeki korumalar bana baksın diye sehpanın üstünden bir kalem alıp oraya attım.
Lan bunlar hamakta yatıyor, her neyse.
Bana baktıklarında konuşmaya başladım. "SİZ NE İŞE YARIYONUZ YA ARKADAŞIMI KAÇIRMAYA ÇALIŞIYOR O PİÇ ADAM"
Dedim maskeli adamı göstererek. Hemen yerlerindek kalkıp bahçenin dışına çıktılar.
Tabi bende ultra mega çarpı mega mega zeki olduğum için mükemmel görünen hiç bir yerinde bir tane toz olmayan simsiyah kusursuz range' in plakasını aldım.
Lan bunlar mafya olmasın range falan, ay bide mafyanın çok yakışıklı ve genç bir oğlu varmış falan.
Lan ben malmıyım benim burda mükemmel bir sevgilim dururken ben daha olup olmadığından bile emin olmadığım bir varlığı düşünüyorum.
Yok ben harbi malım.
Ben neden hala burdayım, aşağı inmem gerek.
Hızlı hızlı aşağı indiğimde kimse salonda değildi.
Muhtemelen herkes bahçeye çıkmıştır.
Tahmin ettiğim gibi ve Sumrucuğum burda. Ay kız belli etmedim ama korktum ya.
Ay benim bebişciğim ağlıyormu, "Sumru-" ben tam konuşmuştum ki Rüzgar baş parmağını dudağına götürerek shh dedi.
Doğru önce bir sakinleşsin. Ateş abi herkese gözleriyle evi işaret edince sıra sıra eve girmeye başladılar.
Tam bende gidicekken Sumru kolumu tuttu. "Yanımda kal Hera lütfen"
"Sumru, bizim konağa gidicektik ama" Ateş abinin konuşmasıyla hemen Sumru' da söze girdi. "Hera' da gelsin abi"
"Bir Gökay amcaya sorsun"
•••
Sumru' lara gelmiştik, şuan Sumru uyuyordu bende bende öylece duvara bakıyordum.
Neden böyle bir hayatım olmak zorunda, neden her insanın yaşadığı gibi yaşamıyorum.
Sanki bana öyle yaşamak haram kılınmış, çok saçma ilerliyordu günler.
Bir gün mutluysam sanki yarın üzgün olmak zoundayım gibi.
Ama ben bıktım, kaç aydır burdayım hepsine de çok alıştım.
Bilmiyorum, belki de bu aileye hiç gelmeseydim her günü nerdeyse aynı şekilde yaşardım.
Ama en azından bunları yaşamazdım. Allah herkesi bir sınavla sınarmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Biyolojik Ailem
Teen FictionHayatından 16 yıl çalınmış olan bir kızın hayatını sadece bir DNA testinin değiştirebileceğini biliyor muydun berbat ötesi hayatından hayallerde ki gibi bir hayata geçiş yapıyor...
