အခန်း ၁၉ မှ ၂၅ ။ (Unicode)

327 26 5
                                    

အခန်း ၁၉ ။ ငမိုက်သားတစ်ယောက်၏ ဖြစ်ချင်သော စိတ်ကူး

မှုခင်းစုံစမ်းစစ်ဆေးရေးဌာန၏ အစည်းအဝေးခန်းတွင် ဟောက်မင်ကျီသည် အနီရောင် မာကာကို အသုံးပြုပြီး ဟိုင်မြို့မြေပုံပေါ်ရှိ နေရာလေးနေရာကို စက်ဝိုင်းပုံဆွဲရန် အတော်လေးအားစိုက်ထုတ်လိုက်သည်။

"အခုကစပြီး မြို့နယ်ခရိုင်အသီးသီးမှာရှိတဲ့ နယ်မြေရဲစခန်းတွေရဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနဲ့အတူ ဒီဧရိယာလေးခုအတွင်းမှာရှိတဲ့ ဟိုတယ်၊တည်းခိုခန်း ဒါမှမဟုတ် တည်းခိုနိုင်တဲ့နေရာတွေမှာ တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ဆန်ဆန် စုံစမ်းစစ်ဆေးရမယ်။ပစ်မှတ်ထားရမှာက အသက် (၂၅)ကနေ(၃၀) ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီး အရပ် (၁၇၈) စင်တီမီတာနီးပါးရှိတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ပဲ။စကားပြောလည်းကောင်းတယ်။ဟိုင်မြို့မှာ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။လွန်ခဲ့တဲ့လအနည်းငယ်အတွင်း ဒီခရိုင်လေးခုထဲမှာ တည်းခိုနေခဲ့တာပဲ။"

"နားလည်ပါပြီ။"

"ငါ မင်းကို အခုရှာဖို့ လာနေပြီလေ အသည်းတူးသမား လူယုတ်မာ။"

ဟောက်မင်ကျီသည် သူ၏သေနတ်ကို ကိုင်ကာ ခြေလှမ်းကျဲကျဲဖြင့် အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားလေသည် ။

နောက် (၃)နာရီအကြာတွင် ဟိုင်မြို့ရှိ ရဲတပ်ဖွဲတစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်ချထားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

[ငါ ဒီမြို့ မှာ ရှိနေ သေး တယ်။မင်း ငါ့ကို ရှာတွေ့ နိုင် လို့လား။]

နောက်ဆုံးပုဒ်ဖြတ်ပုဒ်ရပ်ကို ဝင်ရောက်ပြီးနောက် ကျိလန်မှာ သူ၏ထိုင်ခုံပေါ် သို့ လဲကျသွားလေသည်။အသက်ပြင်းပြင်းရှူထုတ်လိုက်ပြီးနောက်မှသာ စွမ်းအင်အချို့ ပြန်လည်ရရှိလာခဲ့သည်။ထို့နောက် အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည်( ၂ )နာရီထိုးနေပြီမှန်း သိလိုက်ရသည်။

သူ၏ဝတ္ထုကို ၅ နာရီလောက် ဆက်တိုက် စာရိုက်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။နောက်ဆုံးတွင် သူသည် လက်ကောက်ဝတ်များ နာကျင်ကိုက်ခဲလာပြီး ကိုက်ခဲမှုကြောင့် လက်ချောင်းများ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာသည်ကို ခံစားမိလာသည်။သူသည် ဝတ္ထုရေးဖို့အတွက် အပြည့်အဝအာရုံစိုက်ထားချိန်တွင် စောစောက မသက်မသာဖြစ်သည်ဟု မခံစားရပေမဲ့ စွမ်းအင်တွေကတော့ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။

ကဝေမဒီလေးWhere stories live. Discover now