boxring dr.

1.1

"Ah!" Jisung elindeki pamuğu minho'nun kaşından çekip ufak ufak üflemeye başladı. Doktorun kliniğinde minho sedyede otururken jisung tam önünde yaralarına pansuman yapıyordu. Şuan ki konuma nasıl geldiklerini soracak olursanız..

Etkili öpüşmeden sonra jisung, boksörün konuşmasına izin vermeden elinden tutup kliniğe getirmişti. Yolda gelirken arabayı gerici bir sessizlik kaplamış iki tarafta öpücüğün etkisinden çıkamamıştı. Minho her ne kadar bu konuyu konuşmak istese de jisung kaçıyordu. Asla sergilemeyeceği hareketleri minho'nun yanında durduramaz olmuştu. Utanıyordu.

"Sabit durur musun?" Minho kafasını geri çekip jisung'un bileklerini tuttu. "Han, ellerin titriyor. İyi olduğuna emin misin?" Jisung titrek bir nefes alıp başını eğdi. İyi değildi. Son bir kaç saat içinde yaşadığı olaylar yormuştu onu. Üstüne aşık olduğu adamla ilk öpüşmesini gerçekleştirmişti fakat hâlâ inanmakta güçlük çekiyordu. Jisung başlatmıştı minho da karşılık vermişti. Hisleri olmasa vermezdi düşüncesi heycanlandırmıştı jisung'u.

"İyiyim, yorucu bir gündü sadece." Tekrar yaraya odaklanacağı sırada minho doktorun elindeki pamuğu alıp yandaki masaya bıraktı. "İyi olmadığını görebiliyorum.." Minho sedyeden inip doktoru oturttu bu defa. Ellerini jisung'un saçlarına geçirip yavaşça okşamaya başladı. "Dinlenme sırası sende. İnat etme bir kez olsun yer değiştirelim." Jisung sırıtıp minho'nun eline vurdu. "Sen önce bana hesap ver. Ne zamandan beri yasal olmayan maçlara çıkıyorsun minho?" 

Minho cevap vermeden jisung'u omuzlarından tutup sedyeye yatırmaya çalıştı. Jisung inatla kalkmaya çalıştığı için minho kolunu beline sarıp destek vererek doktoru uzanır hale getirdi. "Çok soru soruyorsun. Asıl senin orada ne işin vardı? Kim söyled-.." Duraksamadan sonra aklına gelen kişiyle göz devirdi minho. "Seungmin!"

"Kızma ona, doğru olanı yaptı. Ya senin kolun yaralı neden tehlikeli işlere bulaşıyorsun ki. Çok darbe aldı daha da kötüye gidecek." Minho jisung'un üstüne doğru eğilip fısıldadı. "Doktorum ne güne duruyor? Öpersin geçer." Göz kırpıp geri çekildiği sırada jisung öpücük kelimesiyle utanıp gözlerini kaçırmıştı. Gövdesini diğer tarafa çevirdiğinde acıyla inleyip yerinden doğruldu.

Minho onu duvara ittiğinde sağ omzu sert şekilde çarptığı için incinmişti. Minho doktorun doğrulup elini sağ omzuna sarmasıyla hemen yanına adımlayıp endişeyle sordu. "Neyin var? Aç omzunu." Jisung'un üstündeki tişörtü sıyırıp omzunu açıkta bıraktı. Hafif kızarıklık kendini belli edercesine oradaydı. Minho kaşlarını çatarak yarayı incelerken aynı zamanda sorusunu yineledi. "Han, nasıl oldu bu?" Jisung dudaklarını dişleyip sessiz kaldı. Sen yaptın diyemezdi ki, suçlu hissederdi minho. Ama kendinde değildi.

"Bilmiyorum, koşuşturmada çarpmışımdır bir yere önemli değil." Minho geri çekilip masa üstündeki kremlere yöneldi. Ağrı kesici ve kızarıklık için gerekli olan kremi alıp doktorun yanına geri döndü. Eline bir miktar alıp omzuna masaj yaparak yaymaya başladı. "Özür dilerim." Jisung anlamaz bakışlarını yönelttiğinde minho diğer kremi yaymaya başlamıştı. "Hatırlıyorum.. Böyle anlarda yanımda durma." Jisung'un konuşacağını anladığında sözünü kesti.

"Bir kez olsun beni dinle ve yanımda durma." Jisung başını eğip yavaşça salladı ama uygulamayacağını ikisi de biliyordu.

Krem işi bittikten sonra jisung üstünü düzeltip masasına ilerledi. "Şimdi sedyeye otur, izin veririsen doktorluğunu yapacağım." Minho onaylayıp sedyeye oturdu. "Kolunu uzat, bir süre bunu takacaksın ve sakın maçlara katılmak gibi bir düşüncesizlik yapma." Kolluğu başından geçirip sıkıca sarıp geri çekildi. "Dinlenmelisin minho, ciddiyim bakma öyle."

"Boş boş evde duramam ben." Jisung göz devirip minho'nun ceketini giymesinde yardımcı oldu. "Hobiler edin. Dövüşmek dışında."

"Bünyeme ters doktor." Jisung boksörün çocuk gibi inatlaşmasına kıkırdayıp kendi ceketini giyip araba anahtarlarını cebine yerleştirdi. "Çok konuşma boksör. Hadi evine bırakayım seni." Minho doktoru takip ederek arabaya ilerledi. "Salona bırak."