Başka Bir Hayat || Levihan ||

3. Bölüm『Kalbin』

Arada geçen üç gün, diğerler günlerden çokta farklı değildi. Armin çoğu zaman yatağında uzanıp derslerine çalışıyordu. Hange ise aynı rutiniyle uykusuz geceler içinde evinde işlerini hallediyordu.

Saat öğlen ikiyi geçiyordu. Armin salonda koltuğuna uzanmış ders kitaplarından birini okuyordu. Annesinin sesini duymasıyla başını kitaptan kaldırdı.

"Armin benim dışarı çıkıp ev için alışveriş yapmam lazım. Moblit Abine söyledim, birkaç saatliğine sana o bakacak."

"Tamam anne ama sana bahsettiğim bilim dergisini almayı unutma olur mu?"

"İyi hatırlattın."

Kapının çalmasıyla konuşması yarım kaldı. Hange kapıyı açtığında elinde poşetle duran Moblit'i görünce gülümsedi.

"Moblit hoşgeldin."

"Hoşbuldum Hange." dedi tebessümle.

"Bu kadar erken gelmene gerek yoktu. Zaten seni hep rahatsız ediyorum kusura bakma lütfen."

"Rahatsız olmuyorum, ne zaman istersen çağırabilirsin. Hem ben Armin ile çok eğleniyorum."

Hange, Moblit'in elindeki poşetleri alırken sordu;

"Bunlar da ne böyle?"

"Üzgünüm, işlerden ötürü anca vakit bulabildim." mahçupca gülümsedi, "Armin'in hasta olduğunu söyleyince sebze çorbası yaptım, içersiniz.

"Ah Moblit, buna hiç gerek yoktu. Teşekkür ederim."

"Hange son zamanlarda çok çalışıyorsun. Eminim bunlara vaktin olmuyordur.

"En azından annem gibi yemekleri yakmıyorsun Moblit Abi." sarışın oğlan yanlarına gelir gelmez lafa atladı.

"Armin!" dedi Hange huysuzca.

Moblit, "Armin kardeşim, nasıl hissediyorsun kendini?" onun hizasına diz çöktü.

"İyiyim ama bunu sürekli sormanıza gerek yok. Ben bebek değilim." diye somurttu. Moblit bu cevap karşısında güldü.

"Armin çok ayıp. Moblit Abin seni merak ettiği için soruyor. Bak senin için çorba da yapmış."

"Özür dilerim Moblit Abi."

Adam birşey demedi, karşısındaki çocuğa karşı gülümsedi ve saçlarını okşadı.

"Neysee, madem geldin ben vakit kaybetmeden işlerimi halledip hemen geleyim." dedi Hange.

"Gitme." Hange, Moblit'e döndü, "Eğer müsaitsen... Uzun zamandır görüşemiyoruz, belki biraz konuşuruz diye düşünmüştüm."

Kadın umursamazca elini salladı, "Ah üzgünüm Moblit. Şu sıralar oldukça meşgulüm. Ayrıca sana önceden vermiş olduğum yemek sözünü unutturma bana sakın." güldü.

"T-tamam Hange. Sen dışarıda işlerini hallet aklın burada kalmasın."

"Anne bilim dergimi unutma!"

"Tamam alıcam dergini Armin." kapıdan çıkarken seslendi, "Tekrar sağ ol Moblit."

Moblit ile Armin gerçekten iyi anlaşıyorlardı. Moblit, Armin'in ısrarlarıyla sürekli ona resimler çizerdi, öğretirdi. Bu şekilde vakit geçirmek oğlanın fazlasıyla hoşuna gidiyordu.

Hange bazen sinirine yenik düşüp yaptığı yanlış davranışlarından ötürü Armin'e kızabiliyordu. Ama annesinden sonra en fazla zaman geçirdiği Moblit Abisi ona hiç kızmaz, bilâkis ne isterse yapardı, asla hayır diyemezdi. O yüzden annesinin arkadaşları arasından en onu çok severdi.