4

179 19 0
                                    

ორივემ გაკვირვებული მზერა მესროლა ბოლოს კი ძალიან დაეჭვდნენ ჩემს ქცევაზე.

-დეაა რას მალავ გოგო ასეთს.
შემომხედა ჯინმა.
-არაფერს ჯინ, უბრალოოდ...
ეცადა რამე მოეფიქრებინა.
-ისაა, მცხვენიაა.
ბოლოს დაკმაყოფილდა ასეთი ტყუილით და გულში ჩაიცინა რომ ასეთი ჭკვიანი იყო მაგრამ..
-არაუშავს, მხოლოდ ზურგს ვნახავ, წინიდან მაინც დაიფარება.

უთხრა ისევ ჯინმა და ჯონგუკს დააჭერინა დეას ხეკები რომ არ ეფართხაკა მან კი სამედიცინო ყუთი გამოიტანა.

-აბაა ვნახოოთ.
-აუ ჯინ გთხოოოვვ.
ეხვეწებოდა დეა მაგრამ რად გინდა, ჯინი უკვე იმ ხედს უყურებდა რაც ნაბიჭვარმა ქაიმ გააკეთა.
-დეა ეს რა ჯანდაბააა?!
-ჯინ, მისმინე.
-რა გისმინო გოგოო, გაწამებენ?

ჯინის ყვირილზე ჯონგუკიც დაინტერესდა თუ რა ნახა ასეთი და ჯინის გვერდით გადაინაცვლა შემდეგ დეას ზურგს შეხედა და გაოგნდა, მერე გაბრაზდა, ბოლოს კი გოგოს გახედა და შეეცადა არ შესცოდებოდა მაგრამ ეს გრძნობა მაინც მოაწვა.

უნდოდა ის ნაბიჭვარი ვინც ეს გააკეთა დაეჭირა და ყველა ძვალი სათითაოდ გადაემტვრია.
-დეა!
-გისმენ ჯინ.
-რა მისმეენ გოგოო, ეს ვინ ჯანდაბამ გააკეთა, თანაც მხოლოდ ერთი დღის არ არის, ძალიან ძველ ჭრილობებს გავს.
-ჯინ, არ მინდა ამ თემაზე საუბარი..
-არ მაინტერესებს რა გინდა! ამიხსნი დეააა!
დაუყვირა გოგოს და წინ გადაჯდა რომ მისი სახე დაენახა.
-და ეს ჭრილობა თავზე?
-ჯინ..
-დეა, მისმინე, მომიყევი თორემ დაივიწყე რომ ვარსებობ, თუ გინდა ამ სამსახურიდანაც წადი და საერთოდ ყველა დაგვივიწყე.
-ჯინ, იცი მაინც რას მეუბნებიი?
-და დეაა, იცი მაინც როგორ ვნერვიულობ ახლაა?!
-გთხოვ..არ მინდა.
-რა არ გინდა დეაა? რაარის ეს.

კიდევ ანიშნებდა ზურგზე როცა სახეზეც მიხვდა რომ რაღაცას მალავდა.
-სახე მანახე!
-ჯინ.
-ვხედავ რომ მაკიაჟი გისვია, შენ კი გეზიზღებაა მაკიაჟი.

არ გაპატიებ!Where stories live. Discover now