არ გაპატიებ!

14

-ჯონგუკ? ღმერთოჩემო გაიღვიძე??
-დიახ.
-მამიკოოო.
-ცხოვრებაში ასე ბედნიერად ჯერ არ გამიღვიძია..იმედია ასე გაგრძელდება..

სევდიანად გაეღიმა ჯონგუკს და ჩანს თავზე აკოცა.
-მამიკოო მეყოლებაა რამაგარიაა.
-და ჯექსონი არარის შენი მამიკო ჩან?
-ბიძია ჯექსონიი? აჰჰაჰა არაა! არა რათქმაუნდა რეებს იძახი მამმაა.
-რახდება დეა?

გახედა ჯონგუკმა დეას რომელსაც ეცინებოდა.
-რავი..არაფერი, ჯექსონი ჩემი ძმაა.
-ძმა? შენ ძმა არ გყავს რანაირად?
-როგორ არ მყავს, ახალი ცხოვრება მაქვს ჯეონ..
-რამდენიხანი მეძინაა..
-შენს დაძინებამდე მოხდა ეს ლამაზო.

ჯინი შემოეჭრათ სამივეს და ძმაკაცს გადაეხვია.
-შე გოგრისთავაა ჯერ ადგეე რა უნდა გიქნააა!

იუნგი დაეტაკა ჯონგუკს და თვალებს უბრიალებდა.
-რადავაშავე? მახსოვს რომ მეძინა.
-ჯერ ადგეე მაქედან და დაგაძინებ სამუდამოოდ.
-რამოხდა?
-კიდე კითხულობ შეე ყლ..ყლუყურო? გოგოს რა დამართე და კიდეე როკითხულობსს ვაიმეეე.

ოთახში დარბოდა და ილანძღებოდა, დანარჩენები კი დასცინოდნენ.

-მეც ვნანობ იუნგი, ძალიან ვნანობ..
-უნდა ნანობდე კიდეც!

თავი გააქნია და პალატიდან გავიდა, უკან ჯინი გაჰყვა რომელმაც ჩანი ხელში აიყვანა და უთხრა წამოდი ნაყინი ვჭამოთო..

-დეა, არ მაპატიებ? გთხოვ ახლიდან დავიწყოთ, ყველაფერს გამოვასწორებ, ვნანობ მართლა..ძალიან ვნანობ, ნაბიჭვარივით მოვიქეცი და არც შენს გრძნობებს და არც მოვლენებს დავუფიქრდი, საღ აზრზეც არ ვიყავი, ეს არარის გასამართლებელი საბუთი მაგრამ მაინც..მაპატიე..მიყვარდი, მიყვარხარ და ყოველთვის მეყვარები.
-ჯონგუკ, მე უკვე დიდიხანია გაპატიე, იმდღის შემდეგ გაპატიე რაც ჩანი პირველად ვიგრძენი მუცელში, და დავფიქრდი თუ რამხელა ბედნიერების მომტანი შეიძლებოდა ყოფილიყო ეს უბედური შემთხვევა..ხედავ? ახლა შვილი გვყავს.
-გვყავს..ჩანი გვყავს, ჯეონ ჩანი..