არ გაპატიებ!

11

-აეხლა მოკეტეთ! რა გაყვირებს გოგოო, გინდა მთელმა მსოფლიომ გაიგოოს?

ხელზე უჩქმიტა ჯინმა ქიოს.
-ააა, მეტკინაა.
-ხოდა მოკეტე.

-ანუ დღეს ვნახეე მე დეა.
თქვა მიამ.
-ხო, მე გუშინ.
ახლა ჯინმა გააგრძელა.
-რა ჯანდაბაა, ცოცხალია?
-კიი ქიო, ჩანთან და მის ოჯახთან ერთადაა ჩამოსული.
-ჩანი ვინაა? ან ვინ ოჯახი? ან რა ჩამოსული? რა ხდებაა.
-ჩანი მისი შვილია, კნაადაში ცხოვრობდნენ ეს 4 წელი, ახლახან ჩამოვიდნენ 2 კვირით.
-მას რა ოჯახიი ყაავს?
გაოგნდა ქიო.
-კი..ნუ ეს ბავშვი ჯონგუკისაა.

თქვა ჯინმა ქიომ კი წივილ კივილი დაიწყო.
-ვაიმეე, რაააა? მართლააა?
-კი, მოკეტეე.
თავში წამოარტყა მიამ.
-ღმერთოო.
გაოცებას ვერ მალავდა ქიო.
-არავის არ უთხრათო, მალე მაინც წავალო, ჯონგუკს განსაკუთრებით, იუნგის და ჯიმინსაც ეცადეთ დაუმალოთ, დეა რასაც გადაწყვეტს ის გავაკეთოთ, მან ბევრი გადაიტანა.

თქვა ჯინმა და გოგოები გარეთ გაყარა რომ სხვებს უცნაურად არ გონებოდათ.
-რა ხდება, რას გვიმალავთ?
წამოდგა ნამჯუნი.
-არაფერს, რაღაცაზე უნდა გამყვნენ და მაგაზე შევიყვანე.
-და დეაზე რას იძახდით?
იკითხა ჯონგუკმა.
-ახლა გამახსენდა რომ ადრე კიდევ ერთი მეგობარი გვყავდა, დეა.

უხერხულად გაიცინა ქიომ.
სხვებმა კი ეჭვნარევი მზერით შეხედეს მას.

ბოლოს ჯინმა, ქიომ და მიამ სახლი დატოვეს, ჯინმა დეას დაურეკა და შეხვედრა სთხოვა, დეაც პარკში მივიდა მათთან.

-ქ..ქიო?
ქიოს დანახვაზე ოდნავ დაიბნა.
-დეაააა.
წივილით შეახტა დეას ქიო.
-ჩემიი პატარააა, მომენაატრე.
-მეეეცცცც ბეიიბბბბ.
ასე ხტუნაობდნენ სანამ დეას უკან ჩანი არ გამოჩნდა.
-ღმერთოო, ჯონგუკს გაჭრილი ვაშლივით ჰგაავს, ეს ჩანიაა?

ჩანთან ჩაიკუზა ქიო და ლოყებს უწელავდა.
-კი, ჩანია.
-რასაყვარელიხარ პატარაავ.
-მადლობა დეიდა.
-ვაიმეე გენაცვალოს დეიდაა.