7.BÖLÜM

26.9K 1.6K 350
                                    


Neredeyse iki hafta da 40bin okunmaya ulaşmamıza hala inanamıyorum 🥹❤️🙏

Güzel bir bölüm ile geldim. Gerçi sonları biraz kaoslu ama olsun.

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar ❤️




•••

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



•••

7.BÖLÜM


Bazen yalnızlığı insan kendisi seçerdi bazen de yalnız bırakıldığı için seçmek zorunda kalırdı.

Yalnızlığı kendim seçmiştim. Duygularımla yalnız kalmayı ben seçmiştim çünkü beni kimsenin anlamadığını fark etmiştim. Hisseden ben iken başkasından bir teselli beklemek bana saçma geliyordu.

Acıyan parmaklarımı acısı geçecekmiş gibi soğuk suyun altında tutmaya devam ederken bir yandan da kendimi dışarıdakilere karşı mahcup hissediyordum. Daha ilk günden gitarın birkaç telinin bozulmasına sebep olmuştum.

Tüm sinirimi gitarın tellerinden istemeden çıkarmıştım ve teller ile birlikte parmak uçlarımda zarar görmüştü. Suyun altında parmaklarımı tutmanın bir işe yaramayacağını fark ettiğimde suyu kapatarak lavabodan dışarı çıktım. Prova odasına geri döndüğüm zaman ablamı ve Kuzey'i görmeyi beklemiyordum. ''Teyzem geldi anne!''

Kuzey koşarak bana sarıldığı zaman ben de kollarımı onun bedenine sararak kahverengi saçlarının üzerine bir öpücük bıraktım. ''Sizi görmeyi beklemiyordum.'' dediğimde Kuzey, ablama fırsat tanımadan enerjik bir şekilde konuşmaya başlamıştı.

''Annem sonunda diğer çocuklarını evde bırakabildi de benimle gezmeye çıktı teyze. Sonra eve giderken seni de alalım dedik.'' dediğinde gülmemek için yanağımın içini ısırdım. Yeğenlerimi çok seviyordum. Sanki kötü ruh halimi hissediyor gibi hemen yanıma geliyorlardı ve onların yanındayken tüm sorunlarım kalbimden de zihnimden de siliniyordu.

''Ali abi bateriye dokunmama izin verdi.'' diyerek kollarımın arasından çıkarak Ali'nin yanına gittiği zaman ben de Emir'in yanında oturan ablamın yanına gidip oturdum. ''Güzel bir sürpriz oldu.'' dediğimde gülümsedi. ''Aslında Kuzey'i de eve bırakır ve kız kıza akşam yemeği yeriz diye düşünmüştüm.'' dediğinde onu kırmayı hiç istemesem de tek istediğim eve gidip biraz da olsa uyumaktı. ''Başka zaman yapalım ablacığım. Bugün çok yorucuydu.'' dediğimde başını olumlu anlamda aşağı yukarı salladı.

''Prova bitti mi?'' diye sorduğumda Emir ve Ali göz göze gelmişken Utku ortalıkta gözükmüyordu . Benimle dahil dört kişilik küçük bir gruptuk. Ali ''Bitti.'' dediğinde başımı belli belirsiz sallayarak ayağa kalktım. ''Eve gidelim o zaman.'' dedim.

Alevlerin DansıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin