នៅខាងក្រៅកំពុងមានភ្លៀងធ្លាក់ជាខ្លាំងប៉ុន្តែមនុស្សម្នាក់នេះមិនខ្វល់ទេបានដេញប្អូនខ្លួនឲ្យទៅលុតជង្គង់នៅកណ្ដាលទឹកភ្លៀងដោយកំហុសតូចមួយសោះ
Wei:បើឯងទៅលុតជង្គង់នៅកណ្ដាលភ្លៀងនោះយើងនិងមិនវៃឯងទេ!(ស្រែកខ្លាំងៗដោយកំហឹង)
Way:តែខ្ញុំគ្មានចេតនាធ្វើឱ្យអាវរបស់បងប្រលាក់ទេខ្ញុំសុំទោសបងកុំឲ្យខ្ញុំចេញទៅខាងក្រៅអីខ្ញុំខ្លាចខ្លាំងណាស់(យំអោបជើងបងប្រុស អង្វរឲ្យលើកលែងទោស)
Wei:ឯងដឹងទេថាអាវយើងនេះថ្លៃប៉ុណ្ណា! មនុស្សដូចជាឯងនេះប្រហែលជាមិនយល់ទេព្រោះថាឯងនេះគ្រាន់តែចាំទទួលសំណល់ពីយើង!
Way:ខ្ញុំសុំទោស បងលើកលែងឲ្យខ្ញុំទៅខ្ញុំសន្យាថាមិនមានលើកក្រោយទេខ្ញុំនឹងប្រយ័ត្នជាងនេះ(ភ័យខ្លាចឡើងញ័រខ្លួនទៅហើយ)
Wei:រើសទៅថាឯងទៅលុតជង្គង់កណ្ដាលភ្លៀងនោះឬក៏ចង់បានរំពាត់ពីយើង!
Way:ហ៊ឹកៗ ខ្ញុំ...ខ្ញុំទៅលុតជង្គង់(ថាហើយក៏ដើរទៅយ៉ាងយឺតៗញ័រខ្លួនទទ្រើក)
Wei:ឯងហ៊ានតែចូលផ្ទះយើងវៃឯងមិនខានទេ!(សម្លក់មុននិងចាកចេញ)
Way:ហ៊ឹកៗ...ម៉ាក់បើម៉ាក់នៅម៉ាក់ប្រហែលជាការពារខ្ញុំហើយ ខ្ញុំខ្លាចខ្លាំងណាស់ម៉ាក់ ក្រៅពីម៉ាក់អ្នកផ្សេងចាត់ទុកខ្ញុំត្រឹមតែជាសំណល់ប៉ុណ្ណោះមិនថាលោកប៉ាឬក៏បងប្រុស បើខ្ញុំមិនមុខដូចគ្នាខ្ញុំប្រហែលជាគិតថាខ្ញុំមិនមែនជាប្អូនរបស់គាត់ទេមើលទៅ ព្រោះខ្ញុំឃើញបងប្រុសរបស់គេស្រលាញ់ប្អូនណាស់មិនដូចជាបងប្រុសខ្ញុំទេម៉ាក់ ហ៊ឹកៗៗ(យំញ័រខ្លួនកណ្ដាលទឹកភ្លៀងសម្លឹងមើលទៅផ្ទះចង់ចូលណាស់តែមិនហ៊ានព្រោះខ្លាចបងប្រុសវៃ)
-ជីវិតwayគឺបែបនេះមិនថាល្អយ៉ាងណាក៏អាក្រក់ បងប្រុសមិនស្រលាញ់ចូលចិត្តធ្វើបាបវៃដំច្រំធាក់រហូត ឪពុកក៏មិនខ្វល់ពីwayព្រោះថាwayមិនអាចធ្វើអ្វីបានដូចជាwei wayក្រៅពីកិច្ចការងារផ្ទះwayគឺមិនអាចទៅធ្វើការងារដូចweiទេ weiពូកែណាស់រឿងការងារក្នុងក្លឹបដែលប៉ារៀបចំឲ្យមើលការខុសត្រូវនោះភ្ញៀវចូលពេញៗមិនដែលថាគ្មានមនុស្សចូលទេ បើការងារផ្ទះwayធ្វើទាំងអស់ សម្លៀកបំពាក់របស់wayធម្មតាៗមិនដែលឡូយឆាយដូចបងប្រុសទេមួយថ្ងៃៗនៅតែផ្ទះមិនសូវបានចេញទៅណាទេ បើទៅក៏ចេញទៅពេលដែលទៅទិញរបស់របរប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះ
YOU ARE READING
ច្រវាក់ស្នេហ៍កូនភ្លោះ(ចប់)
Actionដោយសារតែការស្អប់គុំគួនព្យាបាទមិនចេះចប់បានធ្វើបាបមនុស្សដែលមិនដឹងអីសោះដោយយល់ច្រឡំខុសមិនបានគិតពិចារណាឲ្យបានច្បាស់យកកំហឹងដាក់មុខលែងស្គាល់ល្អអាក្រក់រហូតដល់បាត់បង់ទើបស្ដាយក្រោយ
