Dean:ហ៊ឹកៗៗអៃwinnerលែង...(យំផងព្យាយាមរើផង)
Winner:បើចុងក្រោយក៏ត្រូវតែចប់ក្រោមដៃរបស់បងដដែលរើដើម្បីអីនាំតែអស់កម្លាំង!
Dean:ហ៊ឹកៗ អូន...អូនឈប់ឈ្លើយហើយ...អូនឈប់ឌឺហើយ...ឈប់ទៅ!..អូនឈឺ...ណាwinnerណា(ប្ដូរមកនិយាយផ្អែមវិញក្រែងគេឈប់)
Winner:អូនឃើញអ្វីនិងដៃរបស់បងទេបងឈប់យ៉ាងម៉េចបាន!(បង្ហាញខ្នោះដៃនិងប្រឡៅក)
Dean:winner...winner...បង..បង..ចង់ធ្វើអី(គ្រាន់តែឃើញរបស់នោះហើយdeanខិតថយក្រោយភ្លាមចាប់ផ្ដើមភិតភ័យ)
Winner:បងគ្រាន់តែចង់លេងសប្បាយៗជាមួយអូនតើភ័យធ្វើអី មកណេះវិញមក...(បក់ដៃឲ្យdeanខិតមករកខ្លួនវិញ)
Dean:អត់ទេ....(ក្រវីក្បាល)
Winner:dean....មករកបង!!(សម្លឹងមុខរបស់deanដោយទឹកមុខមាំ)
Dean:បង..បងឆ្កួតហើយមែនទេ?..អូន...អូនមិនទៅទេយកវាចេញទៅ!(ថយក្រោយរហូតផ្អឹបនិងក្បាលគ្រែ)
Winner:ក្រឹប...បងប្រាប់ហើយឲ្យមករកបង!(ដាក់ខ្នោះដៃរបស់deanទៅនិងក្បាលគ្រែ)
Dean:winnerលែង...លែងអូនទៅ
Winner:សឺត...ក្រអូប...ក្រអូបពិតមែនណាdean(ថើបឈ្មុលកញ្ចឹងករបស់deanហើយក៏ដាក់ប្រឡៅក)
Dean:ហ៊ឹកៗៗ បងគួរឱ្យស្អប់ណាស់winner(សម្លឹងមុខរបស់winnerដោយទឹកភ្នែក)
Winner:សឺត...អឹប...អឺស(លិតលើពោះរបស់deanអូសឡើងចុះៗ)
Dean:អឺស....ហ៊ឹកៗ...winner...អូនសុំអង្វរលែងអូនទៅកុំធ្វើចឹងដាក់អូនអី...អូនពិតជាមិនចង់ពិតមែនលែងអូនទៅ(អង្វរគេម្ដងហើយម្ដងទៀត)
Winner:អឺស..ហឺក..អឺសៗ(ធ្វើដូចជាមិនបានឮអ្វីសោះគិតតែសម្រុកចូលខ្លាំងៗតាមតែចិត្ត)
Dean:ហ៊ឹកៗៗ(ស្រែកយំខ្លាំង)
Winner:អឺស...អឹប...ហឺស...អឺស...(សម្រុកចូលម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនខ្វល់ថាអ្នកក្រោមយំដង្ហក់ខ្យល់ទៅហើយទេ)
Dean:ហឹកៗ អូយ...ហឹកៗ(ស្រែកដោយការឈឺចាប់ព្រោះអ្នកលើមិនបន្ថយ)
Winner:អឺសៗៗៗ(លឿនទៅៗ រហូតដល់ទឹកហើយបង្វែរឲ្យdeanផ្កាប់មុខសម្រុកពីក្រោយ)
Dean: winnerអឺសៗ...ហឹកៗ...អូយ...ឈឺៗ(ស្រែកទ្រូហូរយំកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ)
YOU ARE READING
ច្រវាក់ស្នេហ៍កូនភ្លោះ(ចប់)
Actionដោយសារតែការស្អប់គុំគួនព្យាបាទមិនចេះចប់បានធ្វើបាបមនុស្សដែលមិនដឹងអីសោះដោយយល់ច្រឡំខុសមិនបានគិតពិចារណាឲ្យបានច្បាស់យកកំហឹងដាក់មុខលែងស្គាល់ល្អអាក្រក់រហូតដល់បាត់បង់ទើបស្ដាយក្រោយ
