ផ្ទះwei
Wei:បងស្គាល់ផ្ទះអូនដោយរបៀបណា?
Pete:គឺ..គឺបងធ្លាប់ជិះតាមអូនមកតែមិនបានចូល
Wei:អរ...ចឹងចាំបន្តិចចាំអូនឲ្យគេយកទឹកមកឲ្យហើយក៏ណែនាំប្អូនប្រុសរបស់អូនឲ្យបងស្គាល់កុំឲ្យបងថាអូនកុហកបងទៀត
Pete:បាទ
Wei:wayមកនេះបន្តិចមានភ្ញៀវមកលេងហើយយកទឹកមក1កែវផង!
Way:បាទចាំបន្តិច(គ្រាន់តែបានឮសម្លេងរបស់wayក៏ធ្វើឲ្យpeteញាប់ញ័របានដែរព្រោះ2ថ្ងៃមកនេះគេនៅមិនសុខទេបារម្ភពីwayរហូត)
Wei:នេះហើយគឺwayប្អូនរបស់អូន...
Way:ជំរាប....(គ្រាន់តែឃើញមុខpeteភ្លាមwayនិយាយលែងចេញតែម្ដង)
Pete:សួស្ដីway(សម្លឹងមើលទៅមុខwayដោយកែវភ្នែកយ៉ាងស្រទន់មិនដូចជាមើលទៅweiទេ)
Wei:អង្គុយចុះមកway!
Way:ខ្ញុំ..ខ្ញុំមានការងារត្រូវជួយអ៊ុំចែមខ្ញុំសុំទៅសិនហើយ(ថាហើយក៏ដើរចេញទៅ)
Wei:ខ្វះសុជីវធម៌ពិតមែន(សង្រឺតធ្មេញខឹងនិងway)
Pete:មិនអីទេមើលទៅប្រហែលជាមានកិច្ចការរវល់ពិតមែនហើយ ហើយចុះប៉ាអូនគាត់នៅឯណា?
Wei:ប៉ាអូនគាត់សន្លប់មកកន្លះខែហើយព្រោះតែការបាត់ខ្លួនរបស់ប្អូនអូនមួយរយៈមុន
Pete:....(ឮចឹងpeteធ្លាក់ទឹកមុខតែម្ដងព្រោះតែនេះជាកំហុសរបស់គេ)
Wei:បងកើតអី?(ឃើញទឹកមុខរបស់peteមិនល្អក៏សួរនាំ)
Pete:អត់មានអីទេ បងសុំទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លែតណា
Wei:បាទ..ដើរទៅផ្លូវដែលwayដើរមកអម្បាញ់មិញទៅឃើញហើយ...
Pete:អរ..បាទ
-នៅក្បែរផ្ទះបាយ
Way:គាត់ប្រហែលជាត្រូវគ្នាវិញហើយ ខ្ញុំគ្រាន់តែជាតួរងដែលចាំតែទទួលយកការឈឺចាប់មួយនេះ ពេលគេឈ្លោះគ្នាខ្ញុំជាអ្នកទទួលតែពេលដែលគេត្រូវគ្នាខ្ញុំជាអ្នកឈឺ(យកដៃខ្ទប់ទ្រូងខាងឆ្វេង)
Pete:នៅត្រង់នេះឯង...(ដើរមកស្ងាត់ៗធ្វើឲ្យwayភ្ញាក់ចង់ដាច់ផ្ងារ)
YOU ARE READING
ច្រវាក់ស្នេហ៍កូនភ្លោះ(ចប់)
Actionដោយសារតែការស្អប់គុំគួនព្យាបាទមិនចេះចប់បានធ្វើបាបមនុស្សដែលមិនដឹងអីសោះដោយយល់ច្រឡំខុសមិនបានគិតពិចារណាឲ្យបានច្បាស់យកកំហឹងដាក់មុខលែងស្គាល់ល្អអាក្រក់រហូតដល់បាត់បង់ទើបស្ដាយក្រោយ