ច្រវាក់ស្នេហ៍កូនភ្លោះ(ចប់)

ភាគ12:លាហើយបងប្រុស

ថ្ងៃស្អែកឡើង.

Wei:អ៊ំចែមwayទៅណាម៉េចមិនចុះមកញ៉ាំអី(និយាយឡើងផ្អែមពេលដែលនៅនិងមុខpete)

អ៊ុំចែម:អ្នកប្រុសតូចមិនសូវស្រួលខ្លួនតាំងពីល្ងាចមិញមកម្ល៉េះអ្នកប្រុសធំ តែអ៊ុំបានជូតខ្លួននិងឲ្យថ្នាំលេបរួចហើយ!

Wei:អរ...ចឹងឲ្យគេសម្រាកទៅ!

Pete:....(មិននិយាយអីទេតែក្នុងចិត្តវិញនៅលែងសុខហើយពេលដែលឮបែបនេះទាំងបារម្ភទាំងចង់ទៅមើលជាខ្លាំង)

Wei:peteថ្ងៃនិងបងរវល់អត់?

Pete:អត់រវល់ទេ អូនមានអីមែនទេ?

Wei:គឺអូនចង់ទៅផ្សារហើយចង់ឲ្យបងជូនទៅ

Pete:បាទបាន(មុខស្មើរធម្មតាៗក្នុងចិត្តពិតជាចង់ឡើងទៅមើលwayណាស់)

Wei:ចឹងយើងឆាប់ទៅ

Pete:បាទ(ពួកគេក៏បណ្ដើរគ្នាចូលឡានចេញទៅ ហើយមនុស្សម្នាក់ដែលបានត្រឹមតែលួចមើលពួកគេនោះពិតជាឈឺណាស់ឈឺចុកទ្រូងខាងឆ្វេងពេកហើយ)

Way:ពួកគាត់មានក្ដីសុខខ្ញុំក៏មានក្ដីសុខ ប៉ុន្តែបើខ្ញុំបន្តនៅឃើញរូបភាពបែបនេះបន្តខ្ញុំខ្លាចតែខ្ញុំត្រូវគ្រាំចិត្តស្លាប់ ជំរើសល្អខ្ញុំគួរតែចាកចេញ លាហើយបងប្រុស បងលែងតឹងចិត្តពេលឃើញមុខខ្ញុំទៀតហើយ លាហើយpete លោកកុំមានវិបដិសារីអីព្រោះថាលោកគ្រាន់តែយល់ច្រឡំ

អ៊ុំចែម:អ្នកប្រុសតូចច្បាស់ហើយមែនទេ?

Way:ខ្ញុំច្បាស់ហើយអ៊ុំ ខ្ញុំផ្ញើរបងប្រុសផង ខ្ញុំស្រលាញ់អ៊ុំណា ខ្ញុំស្រលាញ់គ្រប់គ្នា(អោបអ៊ុំចែមដោយទឹកភ្នែក)

អ៊ុំចែម:អ្នកប្រុសតូចថែទាំខ្លួនឯងឲ្យល្អណា...

Way:អ៊ំក៏ដូចគ្នា(អ៊ុំក្មួយអោបលាគ្នាដោយទឹកភ្នែក)

--ពេលដែលweiនិងpeteត្រឡប់មកវិញ

Wei:អ៊ំស្មានិងហើយហេតុអីwayមិនចុះមក

អ៊ំចែម:អ្នកប្រុសតូចផ្ដាំថា អ្នកប្រុសតូចទៅលែងត្រឡប់មកវិញហើយបើត្រឡប់មកក៏ត្រឡប់មកលេងមួយភ្លែតៗ

Wei:គេទៅណា?(ជ្រួញចិញ្ចើម)

អ៊ំចែម:អ៊ុំក៏មិនដឹងដែរ ប៉ុន្តែអ្នកប្រុសតូចយកលោកម្ចាស់ទៅដែរ