Wei:បងមកវិញហើយហ៎ អូននឹកបងណាស់(រត់ទៅអោបpeteធ្វើដូចជាមិនឃើញway ប៉ុន្តែក៏ត្រូវpeteរុញចេញ)
Pete:weiពួកយើងមានរឿងត្រូវនិយាយគ្នា!!
Wei:aww wayមកដោយរបៀបណា?(ធ្វើជាភ្ញាក់ផ្អើល)
Way:ខ្ញុំមកជាមួយpete
Pete:ពិតមែនហើយ(ដើរទៅរកwayហើយក៏កាន់ដៃwayយ៉ាងណែន)
Wei:មានន័យថាយ៉ាងម៉េច???
Pete:យើងចប់គ្នាយូរមកហើយweiព្រោះកន្លងមកអូនមិនដែរស្រលាញ់បងទេ អូនមិនដែលស្មោះត្រង់និងបងទេអូនតែងតែលួចក្បត់បង! ហើយអ្វីដែលអូនធ្វើ អ្វីដែលអូនកុហកវាបានធ្វើបាបប្អូនប្រុសរបស់អូនតែអូនបែរជាមិនខ្វល់!
Wei:ជ្រើសរើសយកវាមែនទេ????(សម្លក់មុខwayដោយក្រសែភ្នែកដ៏ឃោរឃៅ)
Pete:កុំប៉ះពាល់way!(ឈរនៅពីមុខរបស់way)
Wei:បងការពារវាដ៏ថ្នាក់និង??បងឆ្កួតហើយមែនទេដែលទៅស្រលាញ់វា!???(ខឹងកាន់តែខ្លាំងក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែន)
Pete:មែនហើយបងសុខចិត្ដឆ្កួតព្រោះតែស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់នេះក៏ប៉ុន្តែបងមិនព្រមធ្វើមនុស្សល្ងង់ឲ្យអូនកុហកបោកប្រាស់ទេ!
Wei:ហឺសៗ...បងគិតថាអ្វីៗងាយស្រួលដល់ម្លឹង??បងគិតថាគ្រាន់តែនិយាយហើយក៏ចប់មែនទេ???
Pete:អូនចង់ធ្វើអី??(ឃើញweiសើចខ្លាំងៗដូចមនុស្សឆ្កួតហើយក៏លូកដៃចូលកាបូបក៏ចាប់ផ្ដើមភិតភ័យ)
Wei:បងមិនអាចស្រលាញ់វាទេ!បងត្រូវតែស្រលាញ់ខ្ញុំ បងជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់ណាpete(ទាញកាំភ្លើងចេញមក)
Pete:wei...ទំលាក់កាំភ្លើងចុះ!
Wei:ខ្ញុំនិងទម្លាក់ប្រសិនបើវាងាប់(តម្រង់កាំភ្លើងទៅកាន់way)
Pete:ហាមមិនឱ្យអូនធ្វើអីwayទេបើអូនចង់សម្លាប់ក៏សម្លាប់បងមក!(ឈររាំងមុខកាំភ្លើង)
Way:អត់ទេ...បងប្រុសវាជាកំហុសខ្ញុំ ខ្ញុំមិនអាចហាមឃាត់មិនឱ្យស្រឡាញ់peteបានខ្ញុំអាក្រក់ណាស់អ្នកដែលសមតែស្លាប់គឺជាខ្ញុំ!
Wei:ប្រាកដហើយវាជាកំហុសឯងបើគ្មានឯងអ្វីៗនិងល្អ!
Pete:បើគ្មានway ក៏អ្វីៗនៅតែអាក្រក់ដែរព្រោះថាវាមកពីអូនខ្លួនឯងណាweiបើអូនមានតែចិត្តល្អស្មោះត្រង់បានតែពាក់កណ្ដាលwayវានិងល្អ!!
YOU ARE READING
ច្រវាក់ស្នេហ៍កូនភ្លោះ(ចប់)
Actionដោយសារតែការស្អប់គុំគួនព្យាបាទមិនចេះចប់បានធ្វើបាបមនុស្សដែលមិនដឹងអីសោះដោយយល់ច្រឡំខុសមិនបានគិតពិចារណាឲ្យបានច្បាស់យកកំហឹងដាក់មុខលែងស្គាល់ល្អអាក្រក់រហូតដល់បាត់បង់ទើបស្ដាយក្រោយ