သူ ဘယ်သူလဲ

အပိုင်း ၅၁

သူ ဘယ်သူလဲ

အပိုင်း (၅၁)လေးဆက်မြောက် တိုက်ရိုက်တပည့်

လူများရှုပ်ထွေးစွာသွားလာနေကြသော တောင်ခြေက မြင်ကွင်းထက် လက်ရှိနေရာက မြင်ကွင်းများမှာ ပိုမို၍ ရိုးရှင်းလှပေ၏။

“ဆရာက တခြားလူတွေလိုမျိုး ထုံထမ်းစဉ်လာတွေကို သိပ်မလိုက်နာတတ်ဘူး။အဲ့ဒါကြောင့် ဒီနေရာကပိုပြီး ရိုးရှင်းနေတာပဲ.”

တောင်ထိပ်တွင်‌တော့ လွန်စွာမှကို သာမန်ဆန်သော စံအိမ်တလုံး ရှိလေသည်။

တံခါးအရှေ့တွင် မြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင် ကျိုးကျွင်းက လီဟမ်ရှန်းကို အထဲသို့ ဦးဆောင်ကာ ခေါ်သွားတော့လေသည်။

အထဲတွင်တော့ အိုးအကြီးကြီးတလုံးရှေ့တွင် တစုံတခုကို ချက်ပြုတ်နေသည့် ရှမူဟိုင်ရှိလေသည်။

အသား၏သင်းရနံ့မှာ ခြံအပြင်အထိကို သင်းပျံ့နေခဲ့တော့သည်။

“ဆရာ... ကျွန်တော်ပြန်လာပြီ”

ကျိုးကျွင်းမှာ အဝေးကတည်းက အသံကျယ်ကြီးနှင့် အော်နေခဲ့သည်။

“မင်းလာတာကို ငါသိပါတယ်ကွာ။ အသံကုန်အော်နေစရာ မလိုပါဘူး”

ရှမူဟိုင်က မော့၍ပင် မကြည့်ပဲ ဟင်းအိုးထဲမှ ကြက်သားကိုသာ အာရုံစိုက်နေခဲ့တော့သည်။

အချိန်အနည်းငယ်ကြာမှသာ သူက မော့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လီဟမ်ရှန်းအား မြင်တွေ့သွားလေ၏။ရှမူဟိုင်သည် တူကို ချလိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

“ဟမ်ရှန်း... မင်းကို ဘာလို့ခေါ်လိုက်လဲဆိုတာကို မင်းရိပ်မိလောက်ပြီပေါ့။မင်း ငါ့ရဲ့ တိုက်ရိုက်တပည့် ဖြစ်ချင်သေးလား”