မြစ်ကိုကြားခံထားလို့ တောင်ကိုသက်သေတည်၍

Chapter 55

Unicode

အခန်း {၅၅}

မျက်နှာဖုံးနောက်ကွယ်

နံနနက်ခင်းဆည်းဆာဝင်ရောက်သည်နှင့် ကျူ့ယွင်ရွှမ်း နိုးထလာသည်။ နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် ကျူ့ယွင်ကျင်သည် ကလေးတွေကို သူ့အားနှုတ်ဆက်ဂါရဝပြုရန်ခေါ်လာ၏။ ယန့်အာကို ပြန်တွေ့လိုက်ရတော့ ကျူ့ယွင်ရွှမ်း၏စိတ်မှာ အတော်လေးနူးညံ့ညင်သာသွားပြီး ပြုံးလျက်လက်ပြလိုက်သည်။ ပေါက်စလေးသည် ကျူ့ယွင်ကျင်ကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နှင့် တစ်ဖက်လူရဲ့အားပေးနေသောအမူအရာကြောင့် ရှေ့ဆက်လျှောက်သွားလေသည်။

ကျူ့ယွင်ရွှမ်းသည် ကလေးကို ကိုယ်ပေါ်ပွေ့ချီလိုက်ပြီး သီးစုံအချိုကို သူ့ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်၏။ ယန့်အာမှာ လိမ်လိမ်မာမာလေး သူ့လက်လေးဖြင့်ကိုင်ကာ အသီးကိုတစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်ပြီး ချိုသာတဲ့အသံလေးဖြင့် သူ့အားကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြော၏။

"ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဘထွေးတော်ခင်ဗျ။"

"လိမ္မာလိုက်တာ ကလေးရယ်....."

ကျူ့ယွင်ရွှမ်းက လက်ကိုင်ပုဝါကိုကိုင်လျက် သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွေကိုသုတ်ပေးကာ မျက်ဝန်းတွေမှာအပြုံးတွေဝေနေခဲ့သည်။

အသီးအချိုတစ်ဝက်လောက်စားပြီး ယန့်အာမှာ တစ်ခုခုကိုရုတ်တရက်သတိရသွားသည့်ဟန်။ ကျူ့ယွင်ရွှမ်းနားအနားလေးကပ်ကာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြော၏။

"ယန့်အာက ဘထွေးတော်ကို မလိုချင်သလိုကလေ တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘထွေးတော် ယန့်အာကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်......"

ကျူ့ယွင်ရွှမ်း ကူကယ်ရာမဲ့ဟန်ရယ်လိုက်၏။

"ဟုတ်ပြီ၊ စိတ်မဆိုးတော့ပါဘူးဗျာ။"

နံနက်စာသုံးဆောင်ပြီး ကျူ့ယွင်ရွှမ်းနှင့် ဟယ့်ဟွိုင်လင်တို့သည် ရေတပ်ကို တပ်စစ်ဆေး‌ရန်သွားကမည်ပင်။ မထွက်ခွာခင် ယန့်အာသည် ရုတ်ချည်းပြေးလိုက်လာကာ ကျူ့ယွင်ရွှမ်းလက်ထဲကို တစ်ခုခုထည့်ပေးလိုက်ပြီး မျက်တောင်လေးပုတ်ခပ်ပုတ်ခပ်ကြည့်၏။