Chapter 21

1.6K 31 2
                                    

Love? Ansakit pala

Pinaglihi ata sa kamalasan ang babae yon. Lagi nalang nade-disgrasa. Kung hindi matumba , mabangga at ang malala masubsob sa pagkain. Sabagay sino bang hindi minamalas pag ako ang naka bangga? Napangiti naman ako sa naisip ko.

"ano naman ginawa mo ky Sarah?" bungad ni Jl ng makapasok sa canteen mga ilang minuto lang ng makalabas si Miss Malas.

"Sarah? Siya ba yong sa the voice? Si Kutsara?" tanong ko naman.

"you know what? Your getting worst Aly, hindi na talaga kita maintindihan. And I don't think magugustohan kita kung magiging ganyan ka habang buhay. So please, huwag mo na akong kausapin or kahit lapitan pa" diing turan ni Jl na kinaguimbal ng isipan ko. Napatigalgal nalang ako sa narinig ko at hindi na nakapag salita pa. Walang ni isang salita na lumabas sa aking bibig.

Narinig ko nalang ang mga bulong-bulongan sa loob ng canteen ng makalabas na si Jl. Pero ako tulala paring nakatayo.

. . . .

Pagkalipas nang isang buwan...

"girl, you the latest? Nagka-balikan na sina Jl at Sarah" narinig kong saad ng estudyanteng nagu-usap sa hallway.
"talaga? Naku, sila naman talaga ang bagay eh. Nagka hiwalay lang sila dahil sa malanding Mj na yon"sagot naman ng isa.
"sinabi mo pa girl, tapos um-extra pa yong desperadang Aly"singit naman ng isa, na halatang pina parinig sakin.

Simula ng araw ng sinabihan ako ni Jl na huwag siyang kausapin at lapitan. Sinunod ko yon. Kaya simula rin ng araw na yon, ako ang laging usap-usapan sa campus. Pero hindi ko pinapansin. Hindi narin ako nakikipag-away o sumasagot sa guro. Iyon ata ang dulot ng pagkabigo. Nagbabago. Pero kahit nagbago na ako hindi parin ako kinakausap ni Jl. Ang malala pa, lagi na niyang kasama si Miss Malas na Sarah pala ang totoong pangalan at dating girlfriend niya.

Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad. Nakasalubong ko sina Jl at Sarah. Masaya silang nag-u-usap na hindi manlang nagawang sulyapan ako ni Jl.

"kawawa naman. Hanggang tingin nalang siya" pangangantiyaw ng estudyanteng naka tambay sa hallway. Pero dahil mabait na ako hindi ko nalang ito pinansin.

Nagmadali nalang ako maglakad papuntang carpark kun saan nakalagay ang motor ni Kuya. Pupuntahan ko nalang siya sa hospital. Hindi parin kasi ito nagigising hanggang ngayon.

. . . .

"Kuya, please wake up. I miss you already. Wala akong tagapagtanggol. Walang taga pagpa tahan sakin. Tumawag kasi ako kagabi ky mom and dad, as ussual their blaming me of what happen to you. Their still comparing us. Kahit mag reason out ako, i'm still wrong. Kaya nga ako ganito. Eventhough alam kong mali ako,pero gusto ko ako parin ang tama. Gusto ko lang naman na maging tama ako eh. Because of Mom and Dad. Dahil kahit minsan hindi ako naging tama sa paningin nila. Lagi nalang ikaw ang tama kuya. Pero hindi naman ako galit sayo. Because your always defending me. Kaya kuya gumising kana please" patuloy lang ako sa pag iyak dahil sa sobrang miss ko na ang kuya ko. Pero syempre walang sagot akong nakuya ky kuya.

Hinayaan ko nalang sarili ko na patuloy sa pag iyak hanggang sa makatulog ako.

"booh!"bigla nalang akong nagising ng my sumigaw sa tenga ko. "ugh! Booogsh!" namimilipit sa sakit si Jasper na naka bulagta sa sahig ng ma-e-mulat ko ang mga mata ko. Habang ang tatlong Jerome, Nova at Christine ay gulat na gulat ang reaksiyon.

Bigla ko lang kasing inihampas ang kamay ko sa taong sumigaw sa tenga ko habang ako ay natutulog. Ayaw ko kasi sa lahat ang na-e-estorbo ang tulog ko.

Lumapit ako sa dart board na nandoon din sa loob ng private room ni kuya Cj at kinuha ang mga dart.

"araaaay! Aray!aray! Aray! Grabe ka Aly hindi..." hindi natuloy ni Jasper ang sasabihin niya ng tumama ang dart sa pagitan ng hita niya ng malapit sa kanyang maselang bahagi. Napa-bukaka kasi ito ng bumagsak siya sa sahig.

"bhe..." hindi rin natuloy ni Christine ang sasabihin niya ng mapako ang laylayan ng damit niya sa pintoan sa pamamagitan ng dart. Nakasandal kasi siya sa pintoan kanina.

"ayoko ng na-e-estorbo ang tulog ko,kaya ayoko ng maingay" tumango naman silang apat na parang robot.

"good! Matutulog ako ulit. Kaya manahimik kayo" dagdag ko pa. Tumango naman sila ulit na parang robot.

Kaya umupo ulit ako sa pwesto ko para matulog. Napangiti nalang ako ng dahan dahan silang gumalaw na halos kahit yabag nila hindi mo na maririnig.

Akala nyo mabait na ako? Sa iba "oo",pero sa kaibigan ko. Ako parin si Aly, ang reyna ng pasaway.

Nakatulog ulit ako pero ilang minuto lang ay nagising ako ng maka rereive ng text message galing ky Jl. Pinapunta ako ng bahay nila. Kaya mabilis pa ako sa train na lumabas ng hospital para pumunta sa kanila JL.

(complete) She's Chasing MeМесто, где живут истории. Откройте их для себя