"ခြေရာခံလို့ ရလား။"
"ရပါတယ် သခင်ကြီး။ ဦးအောင်ခေတ်ရဲ့ အိမ်တော်မှာပါ"
"ငါထင်တဲ့အတိုင်းပဲ။"
"ခုလိုက်သွားကြမလား ဒယ်ဒီ"
"ငါတို့ဘယ်လိုလုပ်ကျမလဲ သူရိန်"
"ငါတို့အလောတကြီးလုပ်လို့မရဘူး။ ကျားပါးစပ်ထဲ ခုန်ဆင်းသလိုဖြစ်သွားနိုင်တယ်။နေသစ်! code 1ရောအဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေတယ် ဒယ်ဒီ"
"ငါ့မြေး!!!!ငါ့မြေးကိုငါမေ့နေတာ ကလေးကိုပါ ဒီကိစ္စထဲ ဆွဲထည့်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ကျွန်တော် သွားခေါ်လိုက်မယ်"
"ငါ မိုက်ကယ်ဆီဆက်လိုက်မယ်။ မင်းသွားရင်ကြာနေမှာ"
Ti...Ti...Ti...
[ ပြောပါ သခင်ကြီး! ]
[ ငါ့မြေးရော..]
[ အိမ်ပြန်ရောက်နေပါပြီ ကျွန်တော်သွားကြိုထားတာပါ။ ခုအိပ်နေပါတယ် ]
[ တော်သေးပေါ့ ငါပြန်လာတော့မယ်။ ]
"ဝဏ္ဏမင်း...မြေးလေးရော မင်းရော ငါ့အိမ်မှာနေလိုက် ခုချိန်မှာ ခွဲနေတာက အားနည်းချက်ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။"
"ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော့်သားကို ကျွန်တော်ခေါ်ထားမယ်။ ခင်များကနေချင်နေ မနေချင်မနေနဲ့"
"နေသစ်!!ခုချိန်ကရန်ဖြစ်နေရမယ့် အချိန်မဟုတ်ဘူး။"
"အေး ဟုတ်တယ်။ ငါလည်းဒီမှာလာနေမယ်။
ငါ့လူတော့ ခေါ်လို့ရတယ်မလား"
"အများကြီးတော့ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး။"
"ငါ တစ်ယောက်ပဲ ခေါ်မှာပါ"
"ရတယ်။"
[ မိုက်ကယ် မင်းရော ကလေးရော ငါတို့ဆီကိုခုလာခဲ့ ]
"ခနလေး သူတို့ကို မလာခိုင်းနဲ့ဦး။ ငါ့အိမ်က လူတွေကိုလွှတ်လိုက်မယ်။မြေးလေးကိုခေါ်ရင်း သုတရဲ့ မိသားစုကိုပါခေါ်ခဲ့ခိုင်းလိုက်မယ်။ ပြောလို့မရဘူး။ သူတို့ပါ အန္တရာယ်ရှိနေနိုင်တယ်။"
"ဟုတ်တယ် ဒယ်ဒီ!"
"ငါ ဦးအောင်ခေတ်ဆီကိုဆက်သွယ်လိုက်မယ်"
