Unicode...
Dark ( or ) မုဆိုးဖို
Part-13
သူမလေး မဟာ လက်ဖဝါးနုနုလေးအားကိုင်ကာ
ပြုံးရင်းရင်ထဲကစကားသံက
( ရှင်သိပ်ကိုသနားစရာကောင်းတာဘဲ
ဦးနေဝန်းမဟာ...)
အိမ်သို့လေပြေကိုပြန်ပို့ပြီး Company သို့
ထွက်လာလေသည်...ဖုန်းအသံက
( ဒူးးးးဒူးးးးဒူး )
" ဟယ်လို ဒေဝီပြောပါ..."
" မဟာ... အန်တီသိပ်ရက်စက်တာဘဲ..."
" ဘာကိုလဲ ဒေဝီ..."
" အန်တီကကွာ ငါ့ကိုမနက်က မောင်းထုတ်တယ်
နင်အိမ်မှာငါနေတာမကြိုက်လို့နေမယ်..."
" မဆိုင်တာ နင်က ငါ့သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဘဲ
ဘာမှစိတ်ညစ်မနေနဲ့...လာနေ...Ok လား..."
" နင်တကယ်ပြောတာနော..."
" အင်း ဒါဘဲနော ငါ Company သွားနေလို့..."
" Ok မဟာ..."
မဟာသည် Wallpaper တွင်တင်ထားသည့်လေပြေ၏ပုံလေးကိုကြည့်ပြီးပျော်နေမိသည်...
လေပြေသည်...ဒေါ်ကြွယ်ကိုချက်ပြုတ်ပေးရင်း
" ကြီးကြွယ်...ဒီနေ့ဘာချက်မလဲ..."
" တုန့်ရမ်းဟင်းချိုနဲ့ ငါးသလောက်ပေါင်းမယ်..."
" ဦးက ကြိုက်တာလား..."
" အင်း...သခင်လေးကအရမ်းကြိုက်တာသမီးရဲ့"
ထိုအချိန် လက်ပံ ဝင်လာခဲ့သည်...
" နှင်းမြ...နင်သိလား..."
" ဘာကိုလဲ လက်ပံ ရဲ့"
" အခုခေတ်မိန်းမတစ်ချို့က သူဌေးတွေကိုဆို
သိပ်ပြီးတွယ်ကပ်တာဟဲ့...အသားနာရင်တောင်
တွယ်ကပ်တဲ့အမျိုးပေါ့..."
" ဟယ်တကယ်ကြီးလား... အံ့သြပါတယ်အရှက်ကိုမရှိဘူးဟယ်..."
" တကယ်ကိုရှိတာနှင်းမြရဲ့...ရွံဖို့လဲအရမ်းကောင်းတာ"
လက်ပံတို့နှစ်ယောက်ပြောသည့်စကားကို လေပြေသည် ပြုံးပြီး ကြည့်နေမိသည်...
အကြောင်းရင်းက သူမကဦးကို မြူစွယ်ခဲ့သည်မဟုတ်တာကြောင့်ပင်...
တစ်ဖက်တွင် အောင်ဗလသည်...အအေးဆိုင်တွင် ထိပ်ထားဦး ကိုထိုင်စောင့်နေသည်...
