Ülkesinden kaçmak zorunda kalan genç bir kızdı.
Yabancı bir ülkede sığınmacı olmanın tüm zorluklarını yaşadı.
Taciz, hakaret ve sevgisizlik artık sıradan şeylerdi.
Soğuk kış günlerinde sokakta yaşamak ise gerçekten zordu.
Hasta bedeni...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
TIRTILLAR VE KELEBEKLER
Saat gece yarısına geliyordu. Her yer sessizdi. Televizyon kapalıydı. Duvardaki mekanik saatin sesi belli belirsiz duyuluyordu. Sıcacık evde bu sessizlik huzur vericiydi.
Bu güzel sessizliğe rağmen Zehra dış kapının açıldığında çıkardığı tıkırtıyı bile fark etmedi. Gözleri sımsıkı kapalıydı. Oturma odasındaki koltuğun koluna sırtını yaslamış, ayaklarını da ileri uzatmıştı. Arkasındaki koltuk kırlentlerinin rahatlığı, zamanla vücudunun gevşemesine izin vermişti. Öyle ki elinde okumaya niyetlendiği romanı varken, gözlerinin kapanmasına engel olamamıştı. Roman elinden yana doğru kaymıştı.
İçeriye giren uzun boylu adam, onu koltukta öylece uyurken buldu. Önüne kadar sessizce gitti. Ellerini cebine sokup bir süre ince vücudunu, huzurlu bile olsa üzgün görünen yüzünü süzdü.
Üstündeki mavi kot pantolon uzun bacaklarını ve yuvarlak kalçalarını ortaya çıkarmıştı. Yeni aldıkları beyaz gömlek teniyle uyumluydu. Başını bir eline doğru yaslamıştı. Kısa ama gür saçları yastığa dağılmıştı. Upuzun kirpikleri yanaklarını gölgeliyordu. Sivri burnu ise inadını belli ediyordu. Dolgun dudakları garip bir şekilde kıpkırmızıydı. Ruj marifeti olmadığına adı gibi emindi. Belki de sıcak evde ısınmış olmanın verdiği bir kırmızılıktı. Çünkü yanakları da biraz kızarmıştı.
Gözleri aşağıya kaydı. Uyurken kasılan gömleğinin üst düğmesi çözülmüş ve yakası iki yana açılmıştı. Beyaz gerdanı ve dantel sütyeninin kenarları görünüyordu. Göğsünün oluğu çekici bir biçimde meydandaydı.
Bilerek seksi olmak istese, daha iyi bir pozisyon bulamazdı.
Yavaşça eğildi. Yana kaymış romanını yumuşakça çekip aldı ve bir kenara bıraktı. Sonra koltuğun kıyısına oturdu. Uzanıp küçük elini tuttu. Vücudu genç kızın kalçasına ve bacaklarına değiyordu.
"Zehra!" diye yumuşakça seslendi. Korkutmamak için elini nazikçe sıktı. "Uyan haydi! Geç oldu. Yatağa gidelim."
Genç kızın uzun kirpikleri yavaşça aralandı. Ardındaki uykulu, yeşil gözleri ortaya çıktı. Bir an boş boş genç adamın yüzüne baktı.
Hafifçe kıpırdandı. "Geldin mi?" diye buğulu bir sesle mırıldandı.
Genç adam gülümsedi. "Evet! Sen niye yatmadın? Beni mi bekledin?"
Zehra gözlerini kırpıştırdı. Uyanmaya çalışıyor gibiydi. Elini genç adamın elinden çekip uzandığı yerde biraz doğruldu. Gözleri duvar saatine gitti.
"Tabii ki hayır! Kitap okurken uyuklamışım," dedi mahmur bir sesle. Doğrulunca Faruk'a iyice yaklaşmıştı. Gözleri bu sefer aşağıya kaydı. Gömleğinin yakasının açıldığını, geceliğininki kadar kötü bir pozisyon olmasa da uygunsuz olduğunu fark etti. Açılmış yakasını adabınca düzeltti. "Bu gece gelmezsin sanmıştım..."
