The Bodyguard

XIV

FRANELLEY ANN

"What were you thinking,huh?"

Napaigtad ako ng biglang magsalita si Ara. I hold my breath as I opened my eyes and see Ara's face na nakatunghay sa akin mula sa ulonan ko habang nakatayo sa likod ko at pinisil pa talaga ang balikat ko para makuha ang atensyon ko ng tuluyan.

"A-ara." tanging saad ko habang nakatitig sa mga mata niya. I unconsciously hold my chest and gasp for air.

I was sitting in the couch here in Engrid's office and leaning my back on the backrest of the couch while closing my eyes at nakatingala habang iniisip kung anong dapat kong gawin if ever man na magpang-abot uli kami ni Austin. Sa lalim ng iniisip ko, di ko na namalayan na nasa likod na pala ng inuupuan ko si Ara and now nakatunghay pa sa akin. Ngumiti siya ng maikli sa akin and it gives me a comforting feeling.

Anong bang meron sa mga ngiti niya? Bakit sa tuwing nasisilayan ko ito, pakiramdam ko napapawi ang lahat ng anumang bumabagabag sa isip ko.

Nagtatanong ang mga mata niyang nakatitig sa akin. I gulped hard ng mapadako ang tingin ko sa mga labi niya.

Ano kayang pakiramdam pagmagkalapat ang mga labi namin?

I was mesmerized by the way she looks at me intently not even realizing that I unconsciously wet my lower lip and bit it seductively while looking her lips intently.

I heard her chuckled and it made me comeback to my senses.

"Your fantasizing me Franey. Are you fallen for me already?" she ask seductively while grinning.

She tapped my nose with her forefinger before leaving me in an ow. Pasalampak pa siyang umupo sa katapat kung couch and crossed her arms infront of her chest.

"That Austin guy, maybe you loved him that much cause his distracting your taughts.Your always spacing out Franey, if only you knew." saad niya pagkaupo niya.

I frowned. Is she taught that Austin is a guy?naah, if you'd also knew that she is a she and she's not the reason why I'm spacing out, Ara, baka maglulupasay ka pa jan sa kilig eh. Ikaw kaya tong dahilan kung bakit ako tulala.
Nanlaki ang mga mata ko sa iniisip ko saka napapailing. Am I already fallen for her? Imposible.

"So who's that Austin that Ms.E mentioned a while ago,Franey?"curious pa ring tanong niya.

"Makikilala mo rin siya balang araw, just not today!"sagot ko nalang sa kanya.

Alam kong may itatanong pa siya dahil base sa expression ng mukha niya,hindi siya satisfied sa sagot ko. Knowing her? I really doubt na wala ng follow up question to or baka may balak to ng kung ano.

But to my surpise, nanahimik lang siya. Pinakiramdaman ko lang siya hanggang sa mayamaya pa'y bigla siyang tumayo."Franey! Ano na?! Tutunganga nalang ba tayo rito? I'm bored you know?!" inis na sabi niya while pouting.

Sabi na eh. Wala ngang follow up question pero may binabalak na pala.Cute. Napangiti ako sa reaksyon ng mukha niya.

"Di mo talaga matitiis na hindi makagala noh?" panunuyang tanong ko sa kanya.

Sinamaan niya ako ng tingin which cause me laugh hard at her. Pero nakikita ko sa mga mata niya ang biglang paglungkot nito.

"Bakit mo pa ko dinala rito gayong alam mo naman palang wala akong pasok?! Ano?! Magmumukmok lang tayo rito pagkatapos nating lumabas ng bahay?!"

Hinayaan ko nalang ilabas niya yung himutok niya habang natatawang nakikinig lang sa kanya. Kahit isang buwan mahigit pa lang kaming magkasama, nababasa ko na kung anong tumatakbo sa isip ni Ara. I know when she's mad or not. But right now, I know she's just faking it. May kung ano sa mga mata niya na tila tinatago niya sa pamamagitan ng paggalit.galitan niya sa akin ngayon. Her eyes looked so sad suddenly.