10

2 1 0
                                    

10 - MISTAKES

"U know how much i care about you right?"

"What? What do you mean?" Gulat ko siyang tinignan.

Tumingin lang siya sa akin na para bang hindi alam kung bakit niya sinabi iyon

"Can't you be serious? Atleast just one day? Ohh goshh" wala siyang imik sa naging reaksyon ko magising siya ay gulat sa kaniyang mga sinabi. Nanatili lang akong nakatingin sa harap ng daan habang iniisip kung ano ba ang importanteng kailangan sabihin sa akin ni Dad lalo na't ngayon niya lang ito ginawa. Madalas niya kase akong hindi kausapin.

Oo nga pala. Ano kaya ang pinagusapan nila Asher at Russel kanina. Alam kaya ni Asher na nandoon si Russel?

"Hey! Did Asher know this?" Dahil sa pag ka curious ko ay hindi ko na napigilang hindi magtanong ngunit tango lang ng noo ang sagot na nakuha ko.

So alam ni Asher ito? But why?

Sinarili ko nalang ang pag iisip hanggang sa makarating kami sa hospital. Halos hindi na yata umalis sa hospital si Dad at si Mom. Sana naalagaan din nila ang sarili nila.

Bumaba ako sa kotse at ganoon din si Russel, sabay kaming pununta sa elevator. Pagdating namin sa elevator ay naisip ko agad si Ali.

"Rus." Tawag ko sa katabi.

"Why?"

"Can you go first? I need to meet someone." Tinignan ko lamang siya dahil mukhang malalim ang kaniyang iniisip. "Hey."

"Y-yeah fine." Inalis niya ang tingin sa akin at tumingin na alamang sa harap. Pagkadating ng 3rd floor ay nauna akong umalis at dumaretso sa silid ni Ali.

Pagdating ko ng silid ay wala akong nakita sa loob. Nasaan kaya si Ali. Umupo ako sa kama at nakita ang drawing book ni Ali. Binuksan ko iyon, nakita ko ang mga drawing niya ng pamilya, nakangiti ako habang pinagmamasdan ang limang unang pahina ng drawing book. Nawala lang ngiti ko ng makita ang ika anim na pahina. Drawing iyon ni Ali na kaming tatlo ni Asher sa rooftop habang maraming pagkain noong nag picnik kami.

Nalala ko noon kung gaano kasaya si Ali at Asher. That was the moment I will cherished.

Ibinaba ko na iyon at lumabas na ng silid. Dumaretso naman ako sa Nursery Room, at tama nga ang hinala ko at nandoon si Ali kasama ang Nurse niya. Napalingon sa akin ang Nurse at tumango siya sa akin bago umalis. Tumabi ako kay ali.

"Hi ate pretty!" Masiglang bati ni Ali ng maramdaman ang presensiya ko.

"Hi baby Ali." I kissed her cheeck.

"I miss you ate." She suddenly hugged me so tight.

"I miss you too baby, how are you?" Tanong ko ng pakawalan niya ako. Balita ko ay malapit na ang chemotherapy ni Ali. Mahihirapan siya ngunit kailangan at gusto ko ay nandoon ako kapag ginawa niya iyon.

"I'm okay ate, I'm strong!" Ngumiti siya sa akin na halos lumabas na ang kaniyang cute na dimple kaya napangiti narin ako. "Ate pretty don't leave me okay?" Bigla siyang nag pout at kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"Why would you think that I'm gonna leave you? I will never leave you okay? So don't leave me too." I pressed her little hands to assure her. She smilled at me and hold my hand too.

Hindi na mauulit ang dating nangyari, ngayon ay hindi ko na iiwan si Ali. Hinding hindi.

Nanatili ako sa tabi ni Ali ng halos isang oras. Pinagmamasdan lang namin ang mga baby. Mas lalong gumaan ang pakiramdam ko ng makatabi at makita ko si Ali. I feel like she's my home, my sister, my baby. Sana ganito nalang palagi, kung pwede lang ay lagi nalang akong katabi ni Ali.

Stay With MeWhere stories live. Discover now