KARANLIĞIN IŞIĞI

7.BÖLÜM

İyi okumalar ✨

Zar zor toprlanarak ayağa kalktım. Koridora çıktığımda herkes bana bakıyordu şaşkınca, büyük ihtimalle kanlı ellerime.
Merdivenden paytak paytak inerken, ruhsuz bir şekildeydim. Başım dönüp duvara tutundum. Derin derin nefes alıp verdim, duvardan tutunarak ilerledim herkes bana bakıyordu, ama bu hiç bir şekilde umurumda değildi. O sırada Ece koşarak geldi. Ellerini yüzümün arasına aldı endişeli bir sesle "ışık ışık beni duyuyor musun?" Kaşlarımı çatıp anlamaya çalıştım ama sesi çok derinden geliyordu. O sıra da yer ayaklarımın altından kayıp kendimi karanlığa bıraktım. Son hatırladığım Emirin endişeli
yüzüydü.

*****

"Kendine geldi kendi kendine geldi" uzaktan bir ses duyuyordum, ama kestiremiyorum. Kimin sesi olduğunu, daha sonra herşeyi daha net duymaya başladım.

Gözlerimi açtığım da her yer bulanıktı. Biraz daha kıpırdatınca netleşti iyice, o sıra elimi tutan annem "Kuzum" dedi şefkatli sesle. Bakışımı anneme dönderince

"niye dikkat etmedin de kırılmış aynanın üstüne düştün" dedi.

Anlamaz gibi bakınca

Ece kapının orada" Hani lavabodaydık yaa Işık, ayna bir anda düşünce tam gidecekken, camın üstüne düştün yaaa" dedi imalı imalı

yalandan hatırlamış gibi "Evet evet refleks olarak oldu" diyince babamda net bir sesle

"Hiç dikkat etmiyorsun kendine hiç" dedi. Kafasını iki yana sallayarak. Her zaman ki gibi sivri dilliydi.

*****

"Hiç gitmek istemiyorum kızım" dedi

annem. Annemi gitmesi için ikna etmeye çalışıyordum, babamın aniden işten çağrılınca gitmek zorunda kalmıştı işe, ve şimdi de evde tek başına olduğu için, annemi çağırıyordu. Soru yağmuruna tutuyordu, ne zaman geliyorsun v.s v.s yani babam annemsiz yapamazdı. Anneme fazlasıyla bağlıydı babam

Ece" Ben varım aklınız burada kalmasın, hem abim ile de aynı bölümdeler abim notları verir Işığa" dedi sevecek bir şekilde.

Annem de Eceyi sevmişti annem kaşlarını kaldırarak "Ama dakika başı arıyorsunuz" dedi. Uyar bir sesle

Ece sevecen bir şekilde "Hiç aklınız kalmasın" dedi.

Ve tam babam aramışken annem sarıldı "kuzum bir şey olursa direkt arıyorsun" dedi.

Anneme" tamam "dedim

Odadan annem çıkınca Ece'ye bakıp, minnatar bir şekilde

" Ece sana ne kadar kadar teşekkür etsem az "dedim.

Ece dibime kadar gelip yanağımı sıktı

" Dostlar bugünler için var "dedi.

Emire baktım da duvara yaslanmış Kollarını bağlamış, bir şekilde bana bakıyordu. Ece Emire baktığı mı fark edince.
Sinsice sırıttı gözleri ile Emir gösterip" Abim yetiştirdi seni hastaneye "dedi.

Düz bir sesle Emire dönüp" Teşekkür ederim " dedim o ise , sadece gülümsemek ile yetindi.

*****

" Ece hadi lütfen uyu, bak yarın o kadar dersin var" dedim sitemli sesimle.

Ece'nin gözleri kan çanağına dönmüştü.
Kafasını iki yana salladı, endişeli bir sesle
"Hadi sana bir şey olursa"dedi. Çok pimpirikliydi. 

Ardından Emir "Ben buradayım Ece" diyince az da olsa ikna olup koltuğa kıvrılmıştı.
Aradan maksimum 15 dakika geçmişti. Sessizliği bozup,

Emire bakıp "sen de uyu istersen"dedim.

Emir ayak ucuma oturup"Ölecek olsam bile seni bırakmam, bırakamam" dedi.

Şefkatli bir sesle, onu ilk defa böyle görmüştüm. Sağ elini kaldırıp, elinin tersi ile yüzüm de gezdirdi. Ben ise onun simsiyah gözüne bakıyordum. Sanki yüzümü ezberlemek ister gibi, ardından yüzüme yaklaşıp kulağıma, 

" hadi uyu artık minik ben buradayım" dedi

ve ekledi, her zaman ki gibi.."

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız

Seviliyorsunuzzzz 🤍🤎