KARANLIĞIN IŞIĞI

25.BÖLÜM

Medya'da Ece var🤍

İyi okumalar 🌼

"Tekrardan teşekkür ederim" dedim. Arabadan inerken

Ece"Her zaman canım " dedi havadan öpücük atarak.

Lunapark'tan çıktıktan sonra Emir herkesi teker teker evine bırakmıştı. En son olarak beni de bırakmıştı. Arbadan indiğim de, zile basmadan evin anahtarını çantamdan çıkararak kapıyı açtım.

Salona geçtiğim de ,gergin dolu bir sesle

" Ben geldimm" dedim.

Babam"Ooo Işık hanım, siz evin yolunu bilir miydiniz? " dedi.

aşağılayıcı bir sesle. Benim de en korktuğum kısım buydu işte.

" Hiç gelmeseydiniz, biz sizi de rahatsız etmezdik."

"baba ben-"

Babam iğneliyici bir şekilde

"Kes sesini!. Biz kızımız düzgün doğru okusun etsin istiyoruz, hanımefendi geziyor. Zaten okudun bölüm de bölüm olsa makine mühendisliğimiş!!"

Boğazım düğümlenmişti.Yutkunsam bile geçmiyordu..

Annem"Yete-"

Babam kafasını anneme çevirdi.

"Sen de şu kızı savunup durma, zaten sen şımarta şımarta böyle oldu. " dedikleri çok zoruma gidiyordu.. Tekrardan bana bakarak.

" Sen bu kafayla hiç bir şey olmazsın" dedi. Aşağlayıcı bir şekilde

Hızla odama geçtim. Duvarın dibine oturarak, göz yaşlarım bitene kadar ağladım..

Kapı tıklanınca hiç bir ses vermedim.

Kapı kapanma sesi duyunca. Ardından kulağıma dolan sesle, bunun annem olduğunu anladım.

"Güzel Kızım" dedi şefkatli sesiyle

Anneme sarılarak, hıçkırıklarımın arasında,

"An-ne babam ned-en Sevmiyor beni" dedim. Boğuk sesimle, annem saçımı okşayarak.

Annem titreyen sesiyle

"Olur mu kızım. Baban sadece sivri dilli biri" dedi.

Annem de ağladı ağlayacaktı.

Geri çekilerek Buğulu gözlerle

"O zaman neden böyle davranıyor" dedim.

titreyen sesimle. Annem bir kaç saniye bana baktı

"Hadi kızım yat uyu, yarın okula gideceksin" dedi. Saçımı okşarken

Annem de bu soru'nun cevabını bilmiyordu.. Kafamı olumlu anlamda salladım. Yatağı açtım da, annemle beraber yatağa yattım. Annem saçlarımı okşarken, ben ağlamaktan acıyan gözlerimle uyumaya çalıştım..

*****
Sabah gözlerimi zorlukla açtım.Dün o kadar ağlamıştım ki, gözüm de yaş kalmamıştı. Annem yanımda yoktu. Büyük ihtimalle gece ben uyuyunca kalkmıştı. Yorganı üstümden atarak lavabo'ya girdim. Ayna da kendime baktığım da, gözlerim kıpkırmızı olmuştu. Defalarca yüzümü yıkadım kabus olmasını diledim. Okula gitmek için dolabımdan bir kaç giyisi aldım. Ağladım belli olmasın diye kapatıcıyı bol bol uyguladım. Çantamı da aldım tam inecekken

Annem'le babam'ın sesini duydum.

Annem sakin bir sesle

"Çok üstüne gidiyorsun kızın, dün nasıl üzüldü.."