The American Bad Boy

Hoofdstuk 4

Aiden

Mijn vader had me verplicht mee te gaan naar een stom feest van zijn baas. Ik had er geen zin, vooral omdat ik een pak aan moest en omdat het vrijdag avond is.

'Pap, moet ik echt mee?' vroeg ik mijn vader. We zaten al in de auto op weg naar het feest

Ik kon mijn vader's gezicht niet zien, maar ik wist dat geïrriteerd begon te raken. Het was al de vijfde keer dat ik het hem vroeg.

'Ja, je gaat mee' zei mijn vader boos. 'En stop nu met zeuren ik word er gek van.'

Mijn moeder zat stilletjes naast mijn vader. Ze zou nooit tegen hem in gaan.

Mijn vader stopte voor een groot hek dat naar een oprijlaan leidde. Hij drukte een knop in en zei onze achternaam. Een paar seconden later ging het hek open en reden we verder.

Ik keek verwonderd om me heen. Ik wist dat mijn vader's baas rijk was, maar niet zo rijk.

Tussen de bomen door zag ik een gigantisch huis, mijn mond viel zowat open van verbazing. Het huis was vier keer zo groot dan ons huis. Het huis werd verlicht door de ondergaande zon.

Mijn vader parkeerde de auto naast een zwarte Porsche die ik eerder had gezien, maar ik wist niet waarvan. We stapte uit de auto en liepen naar de voordeur van het huis. Mijn vader drukte op de bel en een paar seconden later ging de deur open. In de deur opening stond mijn vader's baas. Hij was gemiddelde lengte en had bruin haar en blauwe ogen. Ik had die blauwe ogen eerder gezien.

De man schudde ons de hand en leidde ons naar de achtertuin. In de tuin lag een groot zwembad. Overal stonden mensen in pakken en galajurken te praten. 

Mijn vader's baas waarvan de naam Arthur Knol was bestudeerde me aandachtig. 'Hoe oud ben je?' vroeg hij aan mij.

'Ik ben zeventien' zei ik beleefd.

'Mijn dochter is van dezelfde leeftijd' zei hij. 'Ik zal haar gaan halen en aan jullie voorstellen' zei hij. Hij liep naar binnen om zijn dochter te zoeken.

Ik liep samen met mijn ouders naar een groepje mensen. Ik had geen zin om naar hun te luisteren, dus staarde ik maar wat voor me uit.

Arthur was terug en er liep een meisje achter hem. Ik kon haar niet goed zien, omdat ze achter haar vader liep. Ze gingen bij ons in de kring staan.

'Ik wil jullie voorstellen aan mijn dochter Sophie' zei hij. Ik keek op bij haar naam. Het meisje was naast haar vader gaan staan en nu in vol zicht. Nu herkende ik die blauwe ogen en de Porsche. Sophie stond verlegen naar de grond te kijken. Ze had haar goudbruine haren in een rommelige paardenstaart waardoor ze er schattig uit zag. Ze had een lange paarse galajurk aan. Die strak zat bij haar middel en vloeiend uitliep. De jurk stond haar goed en maakte haar lang. Ik zag dat ze witte pumps aan had. 

Ze schudde iedereen de hand en haar ogen werden groot toen ze mij zag. Ik grijnsde naar haar. Ze keek me recht in de ogen aan toen ze begon te praten.

'Hallo Aiden, leuk dat je er bent' zei ze beleefd. Ze schudde me de hand en ging snel naast haar vader staan.

Na een tijdje excuseerde ze zich en liep naar binnen. Ik volgde haar.

Sophie

Ik liep snel naar binnen. Ik had geen zin in al het gebrabbel van de volwassenen en het constante gestaar van Aiden. Ik liep de hal in en merkte dat ik werd gevolgd. Ik draaide me om en zag dat Aiden me was gevolgd.

'Wat wil je Aiden' zei ik een beetje chagrijnig. Ik had op mijn kop gekregen, omdat ik had gespijbeld.

'Ik wist niet dat je Knol van de achternaam heet' zei hij grijnzend.

Ik rolde met mijn ogen. 'Zo heet ik ook niet. Mijn ouders zijn nooit getrouwd, daarom heb ik mijn moeders naam.' Ik was in een rare situatie opgegroeid. Mijn ouders gingen vaak uit elkaar, maar maakte het daarna weer goed. Tot op een dag het niet meer goed kwam. Mijn moeder kreeg een nieuwe vriend en mijn vader verhuisde.

'Maar waarom ben je dan hier naartoe gekomen' vroeg hij. Ik zag dat hij aan het nadenken was.

Ik moest snel een excuus vinden. Ik had geen zin om mijn hele levens verhaal aan hem te vertellen. 'Ik mocht van mijn moeder bij mijn vader wonen, want ze had het druk met haar werk een mijn halfbroertje.' Het was niet helemaal gelogen. Mijn moeder had het inderdaad druk, maar ik was voor een andere reden weggegaan. 

Ik zag in Aiden's ogen dat hij me niet helemaal geloofde. Ik wachtte tot hij meer vragen ging stellen, maar die kwamen er niet.

'Ik neem aan dat je hier eigenlijk niet wil zijn' zei ik. Ik had gezien hoe hij keek bij de volwassenen.

'Is het zo duidelijk' zei hij. Ik glimlachte en schudde mijn hoofd.

'Kom je mee naar mijn kamer?' vroeg ik. 'Dan hoef je tenminste niet bij deze mensen te zijn.' Ik realiseerde me pas wat ik had gezegd toen Aiden begon te grijnzen.

'Ik wist wel dat je mij ook wilde' zei hij. En ja hoor daar was zijn arrogante zelf weer.

Ik schudde mijn hoofd, pakte zijn hand en leidde hem naar mijn kamer. Ik liet de deuren open in geval van nood. Ik deed mijn balkon deuren open en ging op een van de stoelen zitten die op het balkon stonden. Aiden ging op de andere stoel zitten. Ik had vanaf dag 1 hier de meeste tijd door gebracht. Mijn balkon keek uit op ons landgoed. In de verte kon je de lichten van de stad zien. De zon was aan het onder gaan. De hemel was verschillende kleuren geel, rood en oranje gekleurd.

De stilte werd verbroken door Aiden. 'Wat een uitzicht. Ik kan niet geloven dat jij hier elke dag van kan genieten.'

Ik keek hem verward aan. 'Wat bedoel?' vroeg ik.

'Jij hebt hier een geweldig leven en je hebt er niet eens om gevraagd. Mijn huis is ook groot maar niet zo groot' zei hij. Ik een gevoel dat hij geen leuk leven had. Ik kende het gevoel. Toen ik nog bij mijn moeder woonde leefde we in een klein appartement met nauwelijks genoeg geld. 

'Ik weet hoe je je voelt' zei ik. Ik kende zijn situatie als geen ander.

'Dat komt doordat we voor elkaar zijn gemaakt' zei hij flirterig. 

Ik sloeg hem zo hard als ik kon op zijn arm. Hij wreef over zijn arm heen alsof het pijn deed. Stiekem hoopte ik dat ook.

We zaten op mijn balkon totdat het feest was afgelopen. Ik gaf iedereen netjes een hand en ging toen naar mijn kamer om te douchen. Het was een vermoeiende dag geweest en ik was kapot.

Nadat ik had gedoucht ging ik in mijn bed liggen. Het was een warme avond daarom had ik mijn balkondeuren open gedaan.

Ik doezelde langzaam weg. Het was een droomloze nacht.