Hoofdstuk 6

4.1K 137 7
                                    

Sophie

De week was al voor de helft voorbij. Abbie zou over 3 dagen alweer naar huis gaan. Het was vrijdag avond en Abbie en ik hadden een feest georganiseerd. Het werd een poolparty aangezien ik ook een groot zwembad had. Bijna iedereen uit ons leerjaar was uitgenodigd dus ook Aiden. Mijn vader vond het goed dat we een feest gingen geven zolang er niks werd vernield.

De bel ging en ik liep snel naar de voordeur en deed hem open. Ik liet de meisjes binnen en wachtte tot andere gasten kwamen. Bijna iedereen was er al. Ook Aiden was al gearriveerd. Hij stond met zijn vrienden in de tuin naar de meisjes in bikini's te kijken. Ik kreeg een steek van jaloezie door me heen. 

De bel ging weer en ik liet de mensen binnen. Iedereen was er nu en ik kon ook van het feest gaan genieten. 

We hadden de eetzaal omgetoverd tot een dansvloer. We hadden de grote tafel tegen de muur geschoven en daar stond eten en drinken op. De verlichting was gedimd zodat het er wat donkerder was. 

Buiten zaten er veel mensen in het zwembad. We hadden hoge tafels neergezet waar eten op stond. Het zwembad lag vol met opblaas dingen. 

Ik ging bij mijn vrienden staan en probeerde van het feest te genieten wat nog aardig lukten.


Aiden

Sophie stond bij haar vrienden. Ze had een glimlach op haar gezicht die niet weg ging. Ik wist dat ze het naar haar zin had. Haar vrienden hadden allemaal een bikini of zwembroek aan net zoals Sophie. Sophie had een felblauwe bikini aan die bij haar ogen paste. Over haar bikini broekje droeg ze een kort broekje in de zelfde kleur. Het stond haar erg goed. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden.

Ik werd aan mijn gedachten geschud door Christian.

'Ik weet waarom ze hier naartoe is verhuisd' fluisterde hij in mijn oor. 'Ze werd gepest op haar oude school daarom besloten haar ouders om haar hier naartoe te sturen.'

Ik keek van Christian naar Sophie. Nu begreep ik alles. Daarom reageerde ze altijd zo boos als ik haar klein noemde. Ik had meteen spijt van alles wat ik tegen haar had gezegd. Ze heeft het zo moeilijk gehad dat ze zelfs zo ver ging om naar een ander land te gaan. Ik kon niet geloven dat ze ooit gepest zou worden. Ze was beeldschoon. Ik vroeg me af waarom ze nooit iets tegen iemand heeft gezegd.

Ik zag dat Sophie wegliep bij de groep en naar binnen ging. Ik liep snel achter haar aan. Ik moest weten waarom ze nooit iemand over haar situatie had verteld. Ze liep de keuken en ik volgde haar. Ze stond met haar rug naar me toe en ik tikte haar voorzichtig aan. Ze draaide zich meteen om.

'Wat wil je?' vroeg ze boos. 'Kun je me nooit even met rust laten?'

Ik was niet terug gedeinsd door haar toon, want ik wist dat het alleen een schild was.

'Ik weet dat je gepest werd' zei ik voorzichtig bang voor haar reactie.

'Hoe ben je erachter gekomen?' vroeg ze geshockt.

'Zou je me geloven als ik het in je ogen heb gezien?' vroeg ik.

'Nee.' Ze ging met haar handen in haar zij staan, daardoor leek ze onverwoestbaar. 'Ik wil de waarheid.'

Ik zuchtte. 'Ik was al bang dat je de waarheid wilde. Ik heb Christian gevraagd op te zoeken waarom je hier naartoe bent gekomen.'

Haar ogen werden groot van ongeloof. 'Je had geen recht om dat te doen' zei ze boos. 'Ik vertel het als ik het wil vertellen.'

'Ja, maar je verteld het niet. Je houd het zelfs verscholen voor je vrienden. Dat kan je niet doen.' zei ik.

'Ze hoeven het niet te weten. Ik wil niet dat ze denken dat ik zwak ben en jij al helemaal niet. Ik ben sterk en daar draait het om' zei ze boos en geïrriteerd.

Ik hield mijn handen omhoog. 'Wat jij wil. Ik zeg het alleen maar.' Ik deed een stap naar haar toe. 'Zolang je maar weet dat ik je niet anders ga behandelen.'

'Mooi, want dat wil ik ook niet' zei ze trots. Blijkbaar dacht ze dat ze me had overgehaald.

Ik deed nog een stap en nog een tot we bijna tegen elkaar stonden. Ik ging ook niet te dichtbij staan anders moest ik naar beneden kijken. Stom lengteverschil.


Sophie

Hij kwam steeds dichterbij. Mijn hart ging steeds sneller kloppen en ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen. Hij stond zo dichtbij dat ik zijn lichaamswarmte kon voelen.

'Popje, je bent helemaal rood' zei hij lachend.

Ik duwde hem zodat hij naar achter ging. Ik wilde langs hem heen lopen om weg te kunnen komen. Ik was net voorbij hem toen hij mijn arm pakte en me tegen de muur duwde. Hij kwam dichterbij totdat zijn mond naast mijn oor was. Ik voelde zijn adem op mijn huid. Ik kreeg rillingen over mijn hele lichamen

'Ik zal je niet anders gaan behandelen en ik zal nooit opgegeven. Dit is mijn spel' fluisterde hij dreigend. Hij liet me los en liep de keuken uit met een grijns op zijn gezicht.

Ik bleef nog even tegen de muur staan. Ik probeerde alles te verwerken. Aiden wist dat ik gepest werd en ik moest er nu voor zorgen dat hij het tegen niemand anders zei.

Ik liep snel naar buiten en ging weer bij mijn vrienden staan. Ik had het nog steeds warm en was ook rood. Mijn vrienden leken het niet te merken.

Het begon langzaam donker te worden en de verlichting in het zwembad ging aan. Het zag er betoverend uit.

Opeens voelde ik iemand een arm om mijn middel slaan en me van de grond tillen. Ik draaide mijn hoofd en zag dat het Aiden was. Hij rende met mij in zijn armen naar het zwembad en sprong erin. Ik slaakte een gilletje. We raakte tegelijk het water. Toen ik weer boven kwam keek om me heen of ik Aiden zag. Ik zag hem een paar meter verderop boven komen. Ik begon water naar hem te spetteren.

'Jij klootzak!' riep ik naar hem.

Aiden moest alleen maar lachen ook al krijg hij veel water in zijn gezicht gespetterd. Ik stopte met spetteren en klom uit het zwembad. Ik pakte een handdoek die op een van de ligstoelen lag. En droogde me af. Aiden klom ook uit het zwembad en ik zag dat hij zijn shirt uit had. Zijn sixpack was in vol zicht en o man wat was hij sexy. Ik was lelijk vergeleken met hem. Ik was dan wel slank maar dat maakte me petit. 

'Doe je mond dicht, je vangt nog vliegen' zei Aiden toen hij me zag kijken. Ik deed snel mijn mond dicht en draaide me van hem weg. Hij ging naast me staan en ik voelde mijn hart steeds sneller kloppen. Ik voelde Aiden's adem in mijn nek en het gaf me rillingen.

'Ik wist wel dat je me wilde' fluisterde hij in mijn oor.

'Ik wil je helemaal niet. Ik ben gewoon verbaast dat iemand met jou karakter niet lelijk en dik is' zei ik. Ik moest van binnen lachen.

Aiden keek aslof hij gekwetst was. Niet dat hij dat ook echt was.

Ik liep van hem weg en ging weer bij mijn vrienden staan. 

Het feest duurde tot 2 uur en alle gasten gingen toen ook weg. Abbie en ik begonnen al met opruimen maar besloten de volgende dag verder te gaan.




The American Bad BoyOn viuen les histories. Descobreix ara