The American Bad Boy

Hoofdstuk 10

Sophie

Aiden hield zich afstandelijk na onze zoen. Hij duwde me niet meer tegen de muur of plaagde me niet meer. We praatten af en toe. Het voelde eenzaam. Ik dacht dat hij zijn interesse in me had verloren en naar een ander meisje was gegaan. Het deed pijn om eraan te denken. Ik vond hem zo leuk.

Abbie en David probeerde me beter te laten voelen, niet dat het hielp. Ik had liefdesverdriet.

Het was nog een paar dagen tot prom en ik had er geen zin in.

'Je moet gaan' zei Abbie. Ze zat op mijn bed naast me.

'Wat is er leuk aan als je date je niet eens kan aankijken' zei ik verdrietig.

'Maak je geen zorgen. Als je die jurk aan hebt zal hij zeker naar je kijken' zei Abbie. Ik had mijn jurk aan haar laten zien.

'Weet je het zeker?' vroeg ik.

'100%' zei ze.

Ik glimlachte. 'Oké, dan ga ik.'

Abbie begon te gillen van enthousiasme en ik moest lachen. Ik zou mijn avond niet laten verpesten door Aiden.

~~~~

Het was de avond van het prom. Abbie was bij mij thuis. We zaten ons op te maken. Mijn haar had ik door Abbie laten doen. De voorste plukken van mijn haar waren gevlochten en op mijn achterhoofd vast gebonden door een rood strikje. De rest van mijn haar was gekruld. Ik had Abbie's haar opgestoken.

Abbie was nu bezig met mijn make-up. Ze deed een zwarte smokey-eye op waardoor mijn blauwe ogen opvielen. Mijn lippen waren dezelfde kleur rood als mijn jurk.

Nadat Abbie mijn make-up had gedaan deed ik mijn jurk aan. De stof gleed over mijn lichaam. Abbie deed mijn rits dicht en ik hielp haar met haar jurk. Abbie had een korte lichtblauwe jurk aan. Ik deed mijn rode pumps aan en Abbie deed haar blauwe pumps aan.

We kijken samen in de spiegel. Ik kon niet geloven dat het meisje dat ik in de spiegel zag mij was. Ik zag er mooi uit. Abbie was zichzelf ook aan het bewonderen in de spiegel.

Ik besloot om Abbie te vertellen waarom ik hier naartoe was verhuisd. Ze verdiende de waarheid, ze was mijn eerste vriendin.

'Abbie, er is een andere reden dat ik hier naartoe ben verhuisd' zei ik.

Abbie keek me vragend aan.

'Ik werd gepest op mijn oude school' zei ik. 

Abbie keek me geshockt aan. 'Jij kan toch gepest zijn? Daar ben je veel te aardig voor.'

Ik moest glimlachen om haar compliment. 'En toch is het waar. Ik werd echt gepest en ik kwam er maar niet vanaf. Daarom besloten mijn ouders en ik dat ik beter naar mijn vader kon gaan om opnieuw te beginnen.'

Abbie keek me medelevend aan en gaf me een knuffel.

'Sophie, Abbie! Jullie dates zijn er' klonk mijn vaders stem door de interkom.

Ik maakte me los van Abbie. 'Tijd om te gaan.'

We keken een laatste keer in de spiegel en liepen toen naar de trap.

Ik zag Aiden en David op ons staan wachten, ze hadden allebei een zwart pak aan.. Mijn vader stond naast hun. Ze keken allemaal op toen we van de trap liepen. Ik moest lachen om Aiden's gezichtsuitdrukking. Zijn mond hing open van verbazing. 

Toen we benden waren nam mijn vader een paar foto's van ons en Aiden gaf me een witte corsage. Ik keek in zijn ogen en zag iets dat ik niets kon plaatsen, volgens mij zag ik liefde en adoratie.