The American Bad Boy

Hoofdstuk 14

5 jaar later

Ik hield zijn hand vast terwijl we over het strand liepen. Vandaag was ik 22 geworden en had hij een verrassing gepland. Het was al laat in de avond en de zon was aan het onder gaan. 

We liepen nog een tijdje door in stilte.

Opeens zag ik in de verte lichtjes branden op het strand.

'Wat is dat?' vroeg ik.

'Dat zie je zo wel' zei hij. Hij was iets aan het verzwijgen.

Ik keek hem met samen geknepen ogen aan.

We liepen naar de lichtjes en toen we dichterbij waren zag ik dat het kaarsjes waren die in de vorm van een hartje waren geplaatst.

Mijn hart begon sneller te kloppen. Was dit wat ik dacht dat het was? Ik besloot er niet te veel over na te denken voor het geval het niet was wat ik dacht het was.

Aiden leidde me naar het midden van het hartje. Ik keek omhoog in zijn ogen.

'Sophie, we kennen elkaar voor een lange tijd' zei hij. 'En je weet dat ik met heel mijn hart van je hou. Daarom wil ik voor de rest van mijn leven bij je zijn en ik hoop dat jij hetzelfde wil.'

Aiden pakte mijn handen vast en ging op één knie zitten. Mijn hart begon te kloppen als een gek. Hij pakte een doosje uit zijn broekzak en maakte hem open. Er zat een zilveren ring in met diamanten erop die in de vorm van een bloem waren gelegd.

'Sophie de Jong, zou je met mij, Aiden King, willen trouwen en mij de gelukkigste man op aarde maken?' 

Ik kon even niks uitbrengen. Ik voelde tranen van blijdschap achter mijn ogen branden.

'Ja' wist ik uit te brengen. 'Ja, ik wil met je trouwen. Ja.' De tranen begonnen te vloeien.

Aiden haalde de ring uit het doosje en schoof hem om mijn vinger. Hij stond op en ik sprong in zijn armen. Ik zoende hem op de mond.

Dit was het gelukkigste moment van mijn leven. Aiden en ik zouden man en vrouw worden.

Dit was de beste verjaardag ooit.