Stukje van mij | mabbie

4

Ik gaf je een stukje, een stukje van mij

Matthy zit op zijn kamer het huiswerk te maken. Het is zaterdag vandaag. En Robbie heeft hij sinds dat appje van gisteren niet meer gesproken. Het zit hem wel dwars. Hij zegt hem dat hij het overal met hem over kan hebben. Vervolgens lucht hij zijn hart, reageert hij niet. Ligt het dan aan hem? Of ligt het aan Robbie? Heeft hij iets verkeerds gezegd? Had hij het gewoon voor zich moeten houden? Kom op Matthy, focus je op je huiswerk. 

Hij schrikt op als zijn kamer deur open zwaait. Een verwilderde Robbie stormt naar binnen en sluit de deur achter zich. Matthy fronst en kijkt hem aan. "Robbie? Wat-" Matthy wordt onderbroken als Robbie ruw zijn lippen op die van hem drukt. Geschrokken deinst Matthy achteruit. "Rob? Uitleg?" Robbie kijkt hem aan. "Ik krijg je niet uit mijn hoofd. Dat kreeg ik al niet, en al helemaal niet na dat appje van gisteravond." "En alsnog besloot je er niet op te reageren," vraagt Matthy verward. "Ik kon het niet, ik wist niet de juiste woorden te vinden om er via een appje op te reageren," zegt hij. 

Robbie bekijkt de blonde jongen van top tot teen, voordat hij weer dichterbij komt. Dit keer, vraagt hij wel om toestemming. Hij kijkt hem vragend aan, en Matthy knikt. Wederom duwt Robbie zijn lippen op die van Matthy. Iets liever deze keer. Hij trekt hem via zijn kraag van zijn bureaustoel af. En Matthy volgt maar al te graag. Zijn hoofd is aan het spinnen. Zoveel onderdrukte gevoelens komen naar boven. Matthy weet het nu zeker. Hij past niet binnen het hokje, hij is niet hetero, hij valt niet op vrouwen.

Robbie duwt hem achterover op het bed en komt naast hem liggen. Al snel zijn hun lippen weer met elkaar in contact en vraagt Robbie om toestemming met zijn tong. Matthy opent zijn mond en zijn tong raakt al snel verstrengeld met die van Robbie. Een zachte kreun verlaat zijn lippen als Robbie aan zijn haren trekt. Robbie grijnst lichtjes en duwt dan zijn heupen tegen die van Matthy aan. Matthy grijpt naar Robbie's bicep en gooit zijn hoofd naar achteren.

"Voelt dat goed? Hm?" Matthy knikt gretig. Ja, het voelde goed, het voelde zo ontzettend goed. De kleren die daarna afvlogen en ergens op de grond waren beland. Hoe zijn handen over zijn lichaam gleden. Hoe zijn gehijg en gekreun in zijn oren klonk. Het voelde allemaal zo goed. Hij was in de zevende hemel. Maar wist niet hoe kort dat ging duren.