- 12 -

7 1 0
                                    

İçeriye kimseyi almadıkları için Cihan odanın önünde ağlayarak bağırıyordu.

-Asu,aç gözünü!Daha yaşayacak zamanları var abi,nolur açsın gözlerini!Dükkanı yaptırdı daha yeni,açılışını yapacaktık.Kendine yeni bir hayat kuracaktı,daha aramızı düzeltecektik.Yaşasın abi Asu,nolur yaşasın!

Kenan ne diyeceğini bilemeden ayakta zor duran Cihan'a destek oluyordu.Bir kaç dakika sonra içeriden doktor ve hemşireler çıkmıştı.Cihan gözyaşlarını silip gelen doktor'a baktı.

-Hastanın yakınları?

Cihan bir adım öne atıldı.

-Buyurun biziz.

-Kalbi durdu az önce,çalıştırmayı başardık.Hemen ameliyata alacağız,sekretere kimlik bilgilerini verirsiniz.Geçmiş olsun.

Cihan derin bir nefes alırken Kenan da derin bir "oh" çekmişti.

-Tamam oğlum yaşayacak Asuman,harap etme kendini.Sen sekretere git,gerekli bilgileri ver.Sonra da ameliyathane'nin oraya gideriz.

-Abi kimliği yok ki ben de,çantasındadır.Sare'yi arayayım da kimlik numarasını söylesin.

Cihan cebinden telefonunu çıkarıp rehberde Sare'nin ismine doğru indi.Nasıl söyleyecekti kardeşine,kendisinin bile dilinin varmadığını kardeşine nasıl söyleyecekti?Çaresizlik içinde derin bir of çekti.Zar zor arama tuşuna basıp açmasını bekledi,çok geçmeden telefon açılmıştı.

-Efendim ikizlerin en yakışıklısı?

-Sare...Asuman...

-Ben de sana Asuman'ı soracaktım sahi,ulaşamıyorum ona.Annem yemeğe çağırdı Bahar'la ikisini,çok geç olmadan gelsinler dedi.Patronum son dakika iş kitlemese ben de erken çıkacaktım da.Neyse senin yanındaysa söylersin ona.

Cihan gözyaşlarına engel olamamıştı.Sare karşıdan bir ağlama sesi duyunca kaşlarını çattı.

-Cihan ne oldu,neden ağlıyorsun?Asu'ya mı bir şey oldu?

-Sare...Emrah gelmiş,dükkandaymış Asuman da.Vurmuş onu Sare...hastanedeyiz şimdi.

Cihan son cümleyi zar zor kurmuştu.Boğazına oturan yumruya rağmen konuşmuştu.Gözyaşlarını bir çırpıda sildi.Kendini toparlayıp cümlesine devam etti.

-Ameliyat'a aldılar şuan,bekliyoruz.İşten çıkınca dükkana geçip Asuman'ın çantasını al.Kayıt işlemleri için kimlik numarası lazım.İşten hemen çıkabilirsin iyi olur.

Sare'nin de ağladığını anlamıştı.Onu telkin edecek iyi cümleleri yoktu,az önce kalbinin durması iyi bir düşünce bırakmamıştı.Telefonu kapatıp sandalye'ye oturdu.Kenan abisi ameliyathane'nin olduğu yere gitmiş,kendisi acil'in giriş kısmında kalmıştı.1 saat öylece oturmuştu,ne telefonuna cevap veriyor ne kalkabiliyordu.Ellerini yüzünün arasına alıp öylece dururken adını duymasıyla kafasını kaldırdı.Karşısında Sarp ve Bahar'ı görmesiyle ayaklandı.Sarp tek kelime bile etmeden Cihan'a sarıldı.Anlamsız küslüğün zamanı değildi,Cihan'a destek olmalı ve Asuman'ın yanında olduklarını hissettirmelilerdi.

Cihan Sarp'ın sarılmasına karşılık verirken fısıldadı.

-Kalbi durdu bir kez,geri döndü ama ya bir daha olursa...

-Şişt oğlum,deme öyle şeyler.Demir yumruk o,bir şey olmaz ona.

Bahar elindeki çantayı Cihan'a uzattı.

-Kül-Where stories live. Discover now