-Kül-

- 15 -

- Özel hayatımda bir kaç sıkıntı yaşıyorum,bu yüzden affınıza sığınarak bölümleri haftada bir atmayı düşünüyorum.Bunun bir süreç olduğunu bildiğim için kitabı bırakmayacağım,içiniz rahat olsun.Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum,iyi okumalar. -

Annesi'nin kendisine doğru geldiğini fark edince Cihan'a dönüp fısıldadı.

-Şu kadını benden uzak tutar mısın?

Cihan elini çekip onlara doğru gelen kadının önüne geçti.

-Ben Cihan,kızınızın arkadaşıyım.Tanırsınız belki,eskiden komşunuz olan Aynur'un oğluyum.Asuman sizinle görüşmek istemediğini söyledi,ben de size bunu iletmeye geldim.Uygun bir zamanda isterseniz yine gelin,evimizi biliyorsunuz.Ama şuan yapmayın bunu,rica ediyorum.

İnci kafasını salladı.

-Tekrar ziyarete geleceğimi ona ilet lütfen.Onun istese de istemese de bir annesi var,hastalık zamanında da istemedi fakat artık geri durmayacağım.

İnci arabasına binip hastanenin bahçesinden çıkış yaparken Asuman ağlamamak için zor duruyordu.Cihan bu halini fark edip kollarını iki yana açtı.

-Ağlaman için kollarım hazır Asu.

Asuman kendini daha fazla tutamayıp başını Cihan'ın omzuna yasladı.Hıçkıra hıçkıra ağlarken Cihan onu nasıl teselli edeceğini bilememişti.Sarılı bir şekilde dururken Asuman sakinleşince kafasını geri çekti.Gözyaşlarını silip gülümsedi.

-Teşekkür ederim,buna ihtiyacım varmış.

-Teşekkür'e gerek yok,biliyorsun.

Cihan tek gözünü kırparak konuştu.

-Hem 1 hafta boyunca omzunu yastık olarak kullanmıştım,ödeşmiş olduk.

Asuman gülmeye başladığında Cihan onun yüzünü güldürdüğüne mutlu olmuştu.Helen arabasını hastanenin bahçesine getirdiğinde ikisinin gülüşerek onu beklediğini gördü.Tebessüm ederek söylendi.

-İkiniz de eskisi gibi olmak istiyorsunuz da,cesaret edemiyorsunuz.

Helen arabadan inip kendisini bekleyen ikiliye el salladı.Kendisini görünce beraber arabaya doğru gelmişlerdi.Asuman öne,Cihan arkaya oturduğunda eve gitmek için hazırlardı.Helen mahalle'ye doğru sürerken ikisindeki durgunluğu fark etmişti.

-Ne oldu,ikiniz durgunlaştınız birden?

Asuman sıkıntıyla nefes alıp verdi.

-Annen geldi abla,beni görmek istiyormuş.

-Tahmin etmiştim,Oğuz mahallede görmüş.Mahalledekilerden öğrendi herhalde.Niye böyle davrandığını anlayamıyorum.Sen ölüm döşeğinde bile görmek istemedin onu,sağlıklıyken görmek isteyeceğini nasıl düşünüyor?

Cihan ölüm döşeğinde lafına takılmıştı.

-Ölüm döşeğinde derken?

Helen,Asuman'a baktığında "anlatma" dercesine iki kaşını birden kaldırdığını görmüştü.

-Eninde sonunda öğrenecek Asu,bırak işini kolaylaştırayım.Asu'nun beynindeki tümör iyi huyluydu fakat yaşamsal fonksiyonların üzerindeydi.Ameliyat olmazsa bir süre sonra çoğu motor koordinasyonunu yerine getiremeyecekti.Kritik bir yerdeydi,çoğu doktor risk almak istemedi.Ben alanında en iyi doktoru bulmaya çalışırken Asuman yutma güçlüğü,el ve ayakta güçsüzlükler yaşamaya başladı.Bunlar yaşanırken de annemiz Asu'yu görmek istedi.Asu o haline rağmen annemizle görüşmek istedi,o da fazla zorlamayıp Türkiye'ye döndü.