- 14 -

8 1 0
                                    

Bir süre öyle kalsalar da Cihan Asuman'ın ayaklandığını sonradan fark etmişti.Kaşlarını çatıp konuştu.

-Yatağından niye kalktın sen?Dikişlerin zarar görecek.

-Lavabo'da yüzümü yıkayacaktım,biraz toparlanmak istedim.Uykusuz gözüktüğün için de sana ses etmeden kalktım.Tam bir kaç adım atmışken sesini duydum,adımı sayıklıyordun.Baktım kan ter içindesin,seni uyandırmayı denedim.İyi misin biraz daha?

-İyiyim iyiyim,kabus gördüm sadece.Asıl sen iyi misin?

-İyiyim ben de,ağrı kesici iyi geldi.Anlatmak ister misin?

-Anlatırım ama önce seni yatağına geri yatırmamız lazım.Bir daha da bana seslenmeden kalkma lütfen,dikişlerin zarar görmesin.

Cihan yattığı yerden kalkıp Asuman'ın başına dikildi.Asuman koltuktan destek alıp ayaklanacakken Cihan eğilip tek hamleyle Asuman'ı kucakladı.Üç adımda yatağının yanına gelip kuş tüyü koyarmış gibi yatağına geri koydu Asuman'ı.Asuman'ın üstüne battaniye'yi örtüp kendi de yatağın ucuna oturmuştu.Derin bir nefes alıp gördüklerini anlatmaya başladı.

-Mezarlıktaydım,birinin cenaze töreni vardı.Kimin olduğuna bakmak için yaklaştıkça mezarın başında bizimkileri gördüm,annem yaklaşıp bana sarıldı.Bana sarılınca mezar taşındaki ismi gördüm.Senin...senin ismin yazıyordu Asuman.

-Kabus görmüşsün dediğin gibi,bak ben buradayım.

-Burada olmayabilirdin Asuman.İki kere ölümle burun buruna gelmiş biri olarak çok rahat konuşuyorsun.

-Bana bir şey olsaydı,aramızda bir şeyleri onardığımı bilip gidecektim.Bu düşünce o an bana mutluluk vermişti.

-Şişt,ölüm'den bahsetme artık.Ne gitmekten bahset,ne de ölümden.Senin yerin bu mahalle,artık istesen de gidemezsin.Hem kendin dedin,dünya neredeyse gökyüzü orada.

Asuman ile Cihan birbirlerine gülümseyerek bakarken odaya dalarcasına biri girmişti.İkisi birden kapıya bakarken ilk Oğuz'u görmüşlerdi.Ardından Aynur,Mahir,Sare,Bahar ve Sarp odaya girmişti.Aynur teyze'si söylenerek Oğuz'un kolunu çimdikledi.

-Oğuz,oğlum ben seni mağarada mı yetiştirdim?Kapıyı çalıp girsene içeri!

Oğuz kolunu ovuştururken konuştu.

-Anne hastanede ne yapıyor olabilirler Allah aşkına,en fazla birlikte uyurken görürdük.O da barışmış olsalardı tabi.

Araları düzelmeye başlasa da tam anlamıyla barışmış sayılmazlardı,bu yüzden ikisi sessiz kalmıştı.Cihan oturduğu yerden kalkıp babasının yanında durdu.Aynur,Asuman'ın yüzünü ellerinin arasına aldı.

-Çok korkuttun bizi kızım,iyi misin biraz daha?

-İyiyim Aynur sultan,benden öyle kolay kurtulamazsınız.

Aynur kaşlarını çatarak konuştu.

-Hasta yatağında olmasan kolunu bir güzel çimdiklerdim Asu ama dua et hasta yatağındasın.Şu hastaneden bir çık,ellerimle besleyeceğim seni.

-Zahmet etme Aynur teyze ben kalırım evimde.Hem Bahar yalnız kalmasın,o herifin başka adamları da olabilir.

Bahar tek elini sallayarak konuştu.

-Benim için sıkıntı olmaz,zaten kapıda korumalar var.Her gün gelirim yanınıza zaten,Sarp ile dükkana da gideceğiz.Bizim işlerimiz çok yani Asu hanım,siz dinlenmenize bakın.

-Kül-Donde viven las historias. Descúbrelo ahora