𝗢𝗯𝘀𝗲𝘀𝘀𝗲𝗱

အပိုင်း ၉

ဧည့်ခန်းထဲမှာ မမမိဘတွေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ရသည်။ ဖေဖေကတော့ လီဆာတို့ဘေး ဆိုဖာတွင် ထိုင်သည်။ မမအဖေက လီဆာတို့ နှစ်ယောက်ကို မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသည်။

'' မင်္ဂလာပွဲတော့ လုပ်ရမယ်ထင်တယ် မစ္စတာကင် ''

'' မင်္ဂလာပွဲ လုပ်မပေးနဲ့ မာနိုဘန်။ ဒင်းတို့နဲ့ မတန်ဘူး။ အကျဥ်းချုံးပြီး လက်မှတ်ပဲထိုးခိုင်းလိုက် ''

လက်ထပ်ပွဲ လုပ်ချင်သည်။ မမကို ခမ်းနားစွာ လက်ထပ်ယူချင်သည်။ မမဟာ လီဆာ့အပိုင်ဖြစ်ကြောင်း လောကကြီးကို ဂုဏ်ယူစွာ ပြောချင်သည်။

'' ဧည့်ခံပွဲတော့ လုပ်ချင်ပါသေးတယ် ''

လီဆာ့ဆန္ဒကို မမဖေဖေကို ပြောလိုက်သည်။ မမက သူမနှင့်မဆိုင်သည့်အလား မည်သည့်စကားမှ ဝင်မပြော။ သူမရဲ့လက်ကလေးကိုပဲ ငုံ့ကြည့်ကာ မျက်လွှာချနေခဲ့သည်။

'' လုပ်တုန်းကလုပ်ပြီး ဘာကိစ္စ အခုမှအသံတိတ်နေတာလဲ ဂျန်းနီကင်။ ငါသိခဲ့တဲ့ ငါ့သမီးက လိုချင်တာ လုပ်ချင်တာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ လုပ်ရဲပြောရဲတဲ့လူမျိုး။ မာနိုဘန် သူတို့နှစ်ယောက် လက်ထပ်ပြီးတာနဲ့ မင်းတို့မျိုးရိုးထဲကို ခေါ်သွား။ ငါ့သမီးလို့ပြောရမှာ ရှက်လွန်းလို့ ''

ဒီစကားတွေက ဂရုဏာဒေါသကြောင့် ထွက်လာသော စကားတွေဖြစ်သည်။ မမဟာ တဦးတည်းသောသမီး၊ မမရဲ့ဖေဖေက မမကို အများကြီးမျှော်လင့်ထားပြီး ထင်သလို ဖြစ်မလာတာမို့ စိတ်ဆိုးနေခဲ့သည်။ အပြစ်ရှိသူက လီဆာဖြစ်လို့ သူကပဲ ဦးဆောင်ပြီး မင်္ဂလာကိစ္စကို ပြောဆိုသည်။

'' မမကို မဆူပါနဲ့။ လီလီ တဇွတ်ထိုး လုပ်မိခဲ့တာပါ။ အကြီးအကျယ်မဟုတ်တောင် ဒင်နာလောက်တော့ လုပ်ချင်ပါတယ် ''

ထိုအခါမှ ဦးလေးကင်က တထစ်လျှော့သွားသည်။ မနက်ပိုင်း လက်မှတ်ထိုးပြီး ညဘက်တွင် ဒင်နာလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်။

'' လက်ထပ်ပြီးရင် ဒီအိမ်မှာပဲ နေပါမယ်။ ဘယ်ဘက်မိဘအိမ်မှာမှ လိုက်မနေပါဘူး ''

တချိန်လုံး ငြိမ်နေခဲ့တဲ့ မမဆီက စကားသံ။ လီဆာ ပျော်သွားသည်။ ဝမ်းသာအားရပင် မမစကားကို ထောက်ခံလိုက်သည်။