"ဘယ်အထိသွားရအုံးမှာလဲ"
"ရောက်တော့မှာပါငွေ့ရယ်"
"မင်းရောက်တော့မှာဆိုတာလွန်ခဲ့တဲ့တစ်နာရီကတည်းက"
"တကယ်ခဏလေးပါကွာနော်"
"ငါ့ကိုပြန်ပေးတော့ဆွဲလာတာမဟုတ်ဘူးမို့လား"
"ဆွဲချင်းဆွဲပြန်မပေးပဲဆွဲချင်တာ ပြန်ပေးချင်ရင်ဆွဲနေပါ့မလား"
"အရူး"
"ဟုတ်တယ်ကိုယ်ကရူးနေတာလေ ငွေ့ပြန်မချစ်ပေးလို့"
တိတ်တဆိတ်ဟိုဘက်လှည့်ကာမကြားချင်ယောင်ဆောင်သွားသူကိုကြည့်ပြီးပြုံးမိသည်။
လမ်းကြမ်းတွေကိုဖြတ်မောင်းတော့ ဖုန်လုံးတွေကဝေ့ကျန်ခဲ့သည်။လူသူအရောက်အပေါက်သိပ်မရှိတာမို့ခြုံနွယ်တွေကအထပ်ထပ်။
"အခုသွားမယ့်နေရာက ကိုCeanဆီကလက်ဆောင်တောင်းထားတာ"
"ဘာလုပ်ဖို့လဲ"
"ရောက်ရင်သိမှာပေါ့ဗျာ"
ပြန်ဖြေဖြစ်ရင်းကားကိုစက်သပ်လိုက်သည်။
"ရောက်ပြီဗျာ"
နားမလည်နိုင်သူကတောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်နှင့် ဘေးဘီဝဲယာအကုန်လိုက်ကြည့်နေသည်။တောင်ကုန်းမြင့်လေးနှင့်အတူ ဘေးဘက်မှခြုံတောတွေသာ ပတ်လည်ဝိုင်းနေတာ။
"လာပါဗျာ ပြီးရင်အံ့ဩသွားစေရမယ်"
ပြောရင်းလက်ကိုဆွဲကာတောင်ကုန်းလေးပေါ်တက်သည်။တောင်ထိပ်လေးပေါ်ရောက်တော့သူဘေးချင်းယှဥ်ရပ်မိကာ ရှေ့မှလွင်ပြင်ကြီးကိုမေးငေါ့ပြမိသည်။
"သဘောကျလား"
အံ့ဩတကြီးဖြစ်သွားသူကပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် သူ့အမေးကိုကြားဟန်မတူ။
"မင်း.....မင်း.....ဒါတွေကဘယ်လို"
စကားတွေတောင်ရောက်မြောက်ရောက် ဖြောင့်အောင်တောင်မပြောနိုင်တော့သလို လိုရင်းဆီလည်းမရောက်။
ရှေ့မှလွင်ပြင်ကြီးမှာတော့ Poppyတွေကအဆုံးမဲ့ပွင့်လန်းနေသည်။ဆည်းဆာရောင်အောက်ပတ္တမြားရောင်တောက်နေတာက မြင်သူတိုင်းသဘောကျမိကြမှာ။အဆိပ်ရှိတာကိုဖယ်လိုက်ရင်ပေါ့။
YOU ARE READING
OCEAN (သမုဒ္ဒရာပိုင်တဲ့လခြမ်းငယ်) (Complete)
Paranormalမင်းကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်နဲ့ပတ်သပ်လာရင် ကံကြမ္မာကိုတောင်စိန်ခေါ်ပစ်မယ်ငယ်ငယ် မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္နဲ႕ပတ္သပ္လာရင္ ကံၾကမၼာကိုေတာင္စိန္ေခၚပစ္မယ္ငယ္ငယ္
