The Wicked Liar 3: The Lying Order

Chapter 43: Happily Ever

It's a beautiful day. The kind of day na pakiramdam mo matatapos mo rin ang araw na to na masaya kagaya nung gumising ka. The weather is perfect. The sun is shining pero hindi ganun kainit. So I opened all the windows and gladly welcome the heat that's lingering on my face

"Good morning, babe" from behind naramdaman kong niyakap ako ni Derick and his lips on my neck. Pumikit ako at ngumiti sabay lingon sa kanya para salubungin yung halik niya. Ilang buwan na kaming magkasama dito sa mansyon at hindi naman ito ang unang pagkakataon na hahalikan niya ako yet if he'll do, pinaparamdam niya sakin na para bang ito ang first time. His kisses are desperate and defibrilating me. Sending chills down my spine, reaching to my soul.

He deepened the kiss at hindi ko na kailangan pang pag isipan kung saan to papunta. Napangiti na lang ako on the thought of it. This man's a beast. Partida may problema pa ang mga paa niya. Naapaketuhan din kasi ang mga yun nung maaksidente siya kaya hindi siya gaano makapaglakad ng maayos. These past few months nagpapabalik balik kami sa physical therapist and so far he's doing good dahil kahit paano nakakapaglakad na siya ng walang saklay na hawak. Hindi ko nga maintindihan sa kanya kung bakit sobrang desperado niya na makapaglakad. May time pa nga nun when he got frustrated at magwala pero napakalma ko rin naman.

Before I realized it naramdaman kong nasa kama na kami and his undressing my night gown. Naglalakbay ang mga labi niya from my forehead, nose, lips, neck and below. Napapikit na lang ako and silently bit my toungue dahil ayoko naman na mapasigaw. Nasa mansyon nila kami ngayon at nasa kabila lang ang kwarto ni Clarence at natatakot akong mamaya marinig pa niya kami.

"Kailan kaya kita mabubuntis ulit?" he murmured while kissing me. Pinagtawanan ko siya and he rolled his eyes. We've done this for how many times pero hindi pa rin ako mabuntis. Natakot pa nga ako nun dahil akala ko something's wrong with us pero okay naman kami pareho. The doctor just advised us to do "you-know-what" during my peak days. Madi distinguish ko naman daw kung kailan yun so sinunod namin.

As I am looking at it now I just realized one thing. We never had sex. We always make love. Kahit dati ganito na siya sakin kaya mas lalo ko siyang minamahal. When we do this palagi niyang ipinaparamdam sakin yung pagmamahal. It never occured to me na kapag ginagawa namin to is just to pass the time o dahil kailangan lang ng katawan niya.

And as usual sa tuwing gagawin din namin to we always have our eyes locked. Kagaya na lang ngayon. He never left my eyes while he's thrusting deeper and harder inside me. Na para bang may inaasahan siya na certain reaction sakin.

Iniabot ko yung mukha niya and pulled him down to me for a long passionate kiss. The kind that I will never get tired of doing. The kind that I am looking forward to do sa mga panahon pang darating samin dalawa.

"Damn!" he exclaimed when we reached our climax. Pareho kaming humihingal habang siya nakasubsob ang mukha sa dibdib ko. Giving little kisses on it. In adjust ko pa yung legs ko dahil medyo nabibigatan na ako sa kanya.

"I love you.." I said in a hoarse tone

"I love you more. More than you can imagine" he answered back and rolled at my side.

Tatakpan ko sana ang mga katawan namin ng kumot but he forbidded me. Hinawi niya yun at napunta sa sahig so ngayon naka expose lang kaming dalawa. He inched my body to him and for a while nakatingin lang kami sa kisame. Occasionally pinaglalakbay niya ang index finger niya on my body. Tracing every curve that he marked.

"May problema ba?" tanong ko sa kanya dahil nakatulala lang siya na para bang malalim ang iniisip. Actually madalas kong napapansin na ganun siya nitong mga nakaraan pero ngayon lang ako nagkaroon ng pagkakataon na sabihin