Verloren Liefde| Het Huis Anubis| De Vijf|

De Ruzie

'Anna!' roept Thomas door het bos. Hij, Raphael en Anna stonden gewoon te kletsen, totdat Anna opeens weg was, gewoon poef weg. Hij en Raphael zijn nu in het bos aan het zoeken, maar het ziet er niet uit dat Anna in het bos is. 'Ik denk niet dat we haar hier zullen vinden' merkt Raphael op. Thomas kijkt gefrustreerd op, 'ze moet toch ergens zijn! Het kan niet zo zijn dat ze zomaar pats boem weg is! Iemand moet haar meegenomen hebben.' Raphael schrikt van Thomas boze gezicht, 'Jij bent niet de enige die zijn vriendin kwijt is hoor!' Thomas kijkt verward, 'Sterre is je vriendin niet eens, Sterre heeft al een vriendje. Jamie.' Raphael voelt de woede opkomen. 'Jij wist al die tijd Sterre een vriendje heeft en je hebt het niet eens vertelt?!' Raphael voelt zich verraden. 'Weetje laat Sterre maar zitten, ze wordt vast wel geholpen door dat vriendje van haar.' Raphael loopt boos weg en laat Thomas geschrokken achter.

*Raphael's Point of view.*

Wat dacht Thomas wel, dat hij mij gewoon kon voor liegen. Sterre heeft mij niet eens nodig. En Thomas hoef ik nooit meer te zien. Ik kan me alleen geen leven zonder Sterre voorstellen, altijd had ik nog hoop, de hoop dat ze geen vriend had. De hoop dat ze stiekem ook nog aan mij dacht. Al die hoop is weg, ik heb niks meer. Thomas vindt deze hele ruzie waarschijnlijk niet eens erg, hij heeft Anna waarschijnlijk al gevonden en zit nu met haar op een terrasje te kletsen net alsof er niks gebeurt is. Eens een verrader, altijd een verrader. Opeens zie ik iets oplichten, ik probeer te zien wat het is, maar het licht is te fel. Het herinnert me aan iets waar ik slechte herinneringen mee heb: Het Portaal.

A/N: Jahoor, ik leef nog. Sorry voor het feit dat ik niet heb geschreven, ik was op vakantie dus sorry! :) Ik zal vanaf nu weer proberen elke dag te schrijven!