*Raphael's Point of View*
Ik kijk om me heen en zie mensen met zwarte gewaden, hun handen gaan omhoog. Ik voel een vreselijke pijn in mijn oren. 'Raphael hou vol!' Ik hoor Sterre haar stem maar half. Ik probeer me te concentreren op goede dingen. Omdat dat bij Sterre ook werkte. Maar de pijn wordt alleen maar erger. 'Alsjeblieft, stop!' Ik zie dat Sterre gek wordt. De pijn trekt door mijn hele lichaam. Ik schreeuw alles bij elkaar. Het enige wat ik kan denken is, stop, alsjeblieft stop. Ik hou mijn handen op mijn oren. Niks helpt. Ik voel de kracht uit mijn benen wegzakken, dan raakt mijn hoofd de grond. Ik zie de mensen in de zwarte gewaden weglopen. Het is voorbij. De pijn is weg. 'Raphael! Gaat het?' Sterre is naast me komen zitten. Ik kom overeind en kijk naar Sterre. 'Ja, het gaat wel.' Ik pak mijn koptelefoon en gooi hem weg. 'Nu heb ik deze echt nooit meer nodig.' Ik sta op en loop wat op en neer, 'Sterre, Anna werd als eerste ingelijfd toch?' Sterre knikt, 'dan zou dat nu toch weer in de zelfde volgorde moeten gebeuren.' Sterre knikt. 'Dat betekent dat Anna al is ingelijfd.' Zeggen Sterre en ik tegelijk.
A/N: Vergeet niet te stemmen als je het leuk vindt!
YOU ARE READING
Verloren Liefde| Het Huis Anubis| De Vijf|
FanfictionDit is mijn eerste verhaal dus verwacht er niet teveel van! Het verhaal gaat over de Vijf, het is een lange tijd geleden nadat ze allemaal voor het laatst het huis hebben verlaten, het contact was eigenlijk weer verloren, tot er iets gebeurt met Ste...
