Raphael's Point of View
Sterre ligt al drie weken in coma. Ana, Marcel en ik hebben het goed gemaakt met Pim. Het was niet makkelijk. Vooral Ana had er moeite mee. Hij vertelde dat Sterre het zesde zintuig heeft. Ze zou nu dus dood moeten zijn, maar iets houd haar in leven. We zijn met z'n vieren aan het uitzoeken wat dat is. Ik ben nog steeds elke dag bij Sterre. Dan kijk ik naar hoe ze ademt. Ik koester elk moment die ik met haar heb. Ik woon nu tijdelijk bij Ana en Thomas, het is heel gezellig maar privacy heb ik niet veel. Terwijl ik Sterre's kamer in loop denk ik aan manieren om haar te redden. Ik bedenk me iets en loop naar haar toe. Ik geef haar een kus op haar mond in de hoop dat ze wakker wordt. Niets. Er gebeurt helemaal niets. Wat ben ik ook voor een raar kind dat ik daarin geloof. 'Sterre,' fluister ik, "ik weet niet of je het zal overleven." De tranen vormen zich in mijn ogen. "Je moet weten dat ik nooit zal stoppen. Ik zal nooit stoppen met voor je te vechten. Ik hou van je Sterre." De tranen lopen over mijn wangen als er een op Sterre's wang valt. Het lijkt net alsof de traan in haar huid word gezogen. Ik zie Sterre's ogen open gaan. Ze kijkt me aan. "Ik hou ook van jou Raph." Ik kijk haar aan en kus haar hand. "Ik wist dat je het zou overleven, jij kan alles." Sterre komt overeind en kijkt me aan. Dan streelt ze mijn wang en zoent ze me.
A/N : Ik ben er weer! Zo, dat is lang geleden! Ik heb eindelijk een idee gekregen hoe ik dit verhaal zou vervolgen! Ik ben heel benieuwd wat jullie er van vinden!
{Ik sta altijd open voor ideeën!}
YOU ARE READING
Verloren Liefde| Het Huis Anubis| De Vijf|
FanfictionDit is mijn eerste verhaal dus verwacht er niet teveel van! Het verhaal gaat over de Vijf, het is een lange tijd geleden nadat ze allemaal voor het laatst het huis hebben verlaten, het contact was eigenlijk weer verloren, tot er iets gebeurt met Ste...
