Badboy's can't have a badgirl

Hoofdstuk 11

Nicole P.O.V.
Ik kon niet geloven wat hij vertelde, ik wist nu meer over zijn verleden maar wat ik eigenlijk echt wou weten wist ik nog niet. Waarom zijn ouders nou echt zo boos waren waardoor hun het contact (die er blijkbaar al niet echt was) nog meer hebben kunnen verbreken.

Ik kijk recht in de ogen van Cale aan. Hij ziet er gebroken uit, zijn ogen staan verdrietig. Hij staart emotie loos voor zich uit, alsof hij aan iets zit te kennen. Ik knip met mijn vinger voor zijn gezicht "aarde aan Cale" zeg ik met een glimlach. "Dus dit was de zolder waar je altijd met Merdith speelde?" Hij knikte emotieloos voor zich uit. "Ja dus" zeg ik zacht. Ik kijk op m'n mobiel 21:34 uur. "Cale ik denk dat ik maar weer eens naar huis ga." Ik sta op en loop naar de trap. "Sinds vorig jaar is ze dood" ik sta stil, draai me om en kijk hem aan. "Merdith?" Hij knikt, ik zie tranen. Er gaan ineens allerijl vragen door me heen. Bij die jongen gebeuren steeds meer dingen. Ik begin sorry tegen mensen te zeggen en krijg medelijden met mensen, hij maakt me soft en ik doe het zelfde bij hem. Hij is niet meer die gemene harde jongen hoe hij eerst was.  Ik ga weer naast hem zitten, samen kijken we naar buiten. Naar de donkere nacht.

"Hoe is dat gebeurt?" vraag ik uiteindelijk. Hij zucht diep.
"Merdith ging dus naar New York. Maar ze ging daar het 'slechte pad' zeg maar op. Omdat ze geen geld meer had ging ze drugs handelen. Ze werd verslaafd, mij was ze helemaal vergeten. Uiteindelijk ging ze dood aan een overdosis. Maar dat is wat de mensen zeggen" ik kijk hem verbaasd aan. Maar haar moeder haar moeder was zo netjes alweer schieren er weer duizenden vragen door mij heen.

"Maar wat mensen zeggen is nooit waar" zegt hij uiteindelijk. Hij zag aan mij dat ik vol vragen zat. "Ik denk dat je beter kan gaan" zegt hij uiteindelijk. Ik luister naar hem en besluit om te gaan. Ik ben zo benieuwd naar het verhaal. Ik stap op mijn motor en rij naar mijn 'oom' en 'tante'.

"Hallo" zegt Jane mijn nep tante. Ik kijk om "hey ik ga naar boven." Ze kijkt me een beetje boos aan. Wat heeft zij nou weer. "Nee jij gaat eerst even je vader bellen" nu ben ik de gene die haar boos aan kijkt. "Waarom?" Eigenlijk weet ik zelf ook wel waarom. Maar iets in mij wil Cale niet gaan verraden. "Omdat jij zit hier in Sydney voor een reden en niet voor de lol. Dus jij moet wel een beetje jouw taak achterna gaan wat wij ook doen." Ik zucht "waar licht de telefoon" zeg ik bitchy. Jane wijst een kant op en ik zie de rode telefoon tegen de muur hangen. "Je weet hoe het werkt" ik knik van ja, en pak allemaal apparaten zodat dit gesprek niet kan worden afgeluisterd. Daarna toets ik het nummer van m'n vader in.

"Hallo" aan de andere kant is het even stil
"Vertel" ik slik ergens voelt het niet goed om hem te verraden. Maar uiteindelijk vertel ik het toch alles wat hij aan mij had vertelt vertel ik nu gewoon door.
"Oke verder nog meer informatie?"
"Nee, maar luister even naar mij" weer is het weer stil aan de ander kant
"Vertel snel ik heb maar 5 minuten" ik adem even goed in.
"Papa vanaf nu doe ik dit op mijn manier, zonder sex enzo want ik wil niet de hoer uithangen."
"Je doet het maar, maar over een maand moet ik echt alles weten want de tijd tikt."
"Ja oké ik ga nu slapen het is al 23:30" Ik hang op en ga naar mijn kamer.

Op een één of andere manier moet ik huilen. Ik voel me heel erg slecht. Dat ik Cale heb kunnen verraden. Ik heb het wel vaker gedaan. Maar bij hem voel ik iets van dat hij al die dingen met goede redenen had gedaan. Ik pak m'n mobiel, en zoek het nummer van m'n moeder op. Ik ga gewoon doen wat ik altijd doe wannee ik me rot voel m'n moeder bellen. Al snel hoor ik de stem van m'n moeder. En barst nu echt in huilen uit.

"Liefje wat is er?" Hoor ik m'n moeder aan de andere kant vertellen. Ik vertel alles wat er de laatste tijd is gebeurt. Maar dat ik dit allemaal voor m'n vader moet doen laat ik weg. Uiteindelijk als ik helemaal ben uitgepraat hoor ik de rustige stem van m'n moeder weer. Ze lacht "schatje wil je echt weten wat er met jouw aan de hand is."

"Verras me" zeg ik tegen mijn moeder.
"Je bent verliefd" ik laat mijn mobiel van schrik vallen. Nee dit kan niet, ik kan niet op Cale verliefd zijn, dat echt niet. Tranen vullen zich weer op.
"Bedankt mama" zeg ik nog snel en hang op.

Het alle stomste vind ik dat m'n moeder gelijk heef ook. Ik ben verliefd op de gene die ik zou moeten haten en verwoesten. Als ik aan Cale denk wordt ik ook direct vrolijk. Ik vergeef hem alles. Hij maakt van mij een goed mens en andersom.

Ik blijf nog heel erg lang wakker liggen in m'n bed. Steeds denkend aan wat mijn moeder vertelde. ''ik kan dit niet'' zucht ik. Ik stap uit mijn bed, en loop naar de badkamer. Ik pak mijn broek en mijn t-shirt met mijn leren jasje die ik vandaag aan had. Als ik klaar ben doe ik mijn haar goed, en doe mascara op. Daarna loop ik snel naar beneden en doe mijn zwarte veterlaarzen aan. Ondertussen pak ik mijn mobiel om te kijken hoe laat het intussen tijd is. ''03:35'' zou hij nog wakker zijn vraag ik me ondertussen af. Ik twijfel niet en stuur Cale direct een sms'je dat hij over een kwartier op het schoolplein moet staan. Tot mijn verbazing krijg ik al snel een berichtje terug. 

Cale: Waarom?

Nicole: Kom gewoon

Cale: Oké 

Ik zucht diep. Ik loop nog even naar het aanrecht en schrijf snel even een briefje ''Als ik er niet ben wanneer je dit leest. Dan ben ik bezig met zaken xx Nicole'' Ik zet er expres Nolan niet bij want je weet maar nooit he. Ik open de deur die naar de garage lijd en stap naar binnen. Ik wil niemand wakker maken dus doe ik maar heel zachtjes. Het voorzichtig open ik de garagedeur die naar buiten lijd. Het eerste stukje duw ik mijn motor zelf tot dat ie van de oprit af is. Daarna loop ik weer terug naar de garagedeur en doe hem weer net zo voorzichtig dicht. Nu stap ik op mijn motor de donkere nacht in. Nog niet wetend wat ik precies ga doen, alleen waar ik moet zijn.

***

Hey bedankt voor het lezen.

Wat denken jullie wat Nicole/Nolan gaat doen??

Dat kunnen jullie lezen in het volgende hoofdstuk. En ik beloof dat die er snel op komt.

bye bye xx Katharina