Just Because I'm A Gentleman [Published under Summit Media/Pop Fiction]

ALC: Kabanata 11

ALC: Kabanata 11

Hindi ko na alam kung nakailang tasa na ako ng kape ngayong gabi na ito. Dalawang araw lamang ang lumipas ay ibinigay na sa amin ang perang kakailanganin para sa business namin ni Monet kaya naman naging sobrang abala na kami sa pag aayos ng mga designs.

Maging ang pinsan ni Monet na si Winnie ay halos hindi na rin nakakatulog ng maayos kakaturo sa mga bagong staff tungkol sa mga designs na ginawa niya from Paris. Malaking tulong talaga ang capital na inilagay niya para sa business namin ni Monet, dahil sa totoo lang, kung wala siya ay hindi maisasa-katuparan ang lahat ng ito.

Bukas na rin ang factory na binili ni Monet para sa pagtahi ng ilang damit at marami na rin kaming staff.

Sa susunod na buwan naman ay ipapaayos namin ang maliit na building namin ni Monet para mas maging kaaya aya itong tignan sa tuwing may panibagong investors.

"Tapos na ang mga first designs na ilalabas natin sa grand opening. Sa tingin ko ay model nalang ang kulang." Ani Winnie nang matapos ang paglalagay ng ilang design sa dress na nakasuot sa isang mannequin.

Mabilis na inilista ni Reah iyon at bumaling sa akin, "Model? Masyadong magastos kung mag-ha-hire tayo ng model para lang sa isang gabi." Sabi ko, isang gabi lang kasi kailangan ng model at sa tingin ko ay dagdag gastos lang iyon.

Ibinaba ni Monet ang hawak na papel at tumingin kay Winnie, "Eh bakit hindi kaya tayo ang magsuot niyan sa gabing iyon?" Natatawang suhestiyon niya na nagpangisi sa akin.

"Why? Sa paraan na yon mas makakatipid tayo, saka isa pa magaganda naman tayo. Sexy pa. Si Reah, si Jen, si Winnie at ikaw!" Sigaw niya na nagpabilog sa dalawang mata ko. "Out ako diyan!" Sigaw ko, tumawa siya at umiling.

"Hindi naman tayo ang rarampa, basta sa gabing yon dapat suot natin ang designs ni Win. Yung mga models? H'wag mo na problemahin yon, Winnie, dahil may mga kaibigan akong pwede kong pakiusapan." Litanya ni Monet na nagpapalakpak sa aming lahat.

Ang sarap lang sa pakiramdam na unti unti ay natutupad na namin ni Monet ang mga pangarap namin. Kahit na medyo napanghihinaan ako ng loob patukol sa top ten na hinihiling niya sa buong team namin. May tiwala naman ako sa mga designs ni Winnie, actually, lahat nang iyon ay masasabi kong pang international ang dating. Ultimo sa mga damit para sa sports lover ay masasabi kong kakaiba iyon.

Magaganda rin ang tela na napili ni Winnie para sa gagamitin. Sa mga bags naman ay masasabi kong bumabagay sa bawat damit na nagagawa namin. Mahusay ang kamay nitong si Winnie, hindi na ako magtataka dahil sa Paris pa siya nag aral para maging magaling na designer at laking pasasalamat ko dahil pumayag siya sa hiling namin ni Monet na maging exclusive designer ng company namin.

Lahat kami ay nasa board room nang biglang may kumatok at halos bungisngis ako nang makita ko kung sino ang niluwa ng pintuan na yon. "Coffee para sa lahat?" Nakangising sambit niya at tumili naman si Monet habang nakatingin sa akin, tumawa nalang ako at umiling.

Tuluyan na siyang pumasok at inabutan niya ang mga staff namin ng kape at ang huli ay sa akin kung saan may naka-post pang papel sa gilid at may nakasulat na..

*Dinner tomorrow?*

Tinawanan ko siya at kinuha ang kape. "Oh, paano? Mag break muna tayo for thirty minutes?" Sabi ni Monet at sabay sabay silang tumayo at lumabas ng board room.

Umupo kaming dalawa sa magkatabing swivel chair at dahan dahan akong sumimsim ng kape.

"Alauna na ng madaling araw, bakit naisipan mo pang pumunta dito?" Usisa ko sa kanya, sa madalas na kasama ko siya ay masasabi kong komportable na akong makipag usap sa kanya.