Just Because I'm A Gentleman [Published under Summit Media/Pop Fiction]

ALC: Kabanata 34

Dedicated ito kay @MerakiFalcon sobra akong na-touched dun sa comment mo about kay Kei Marie. :) Salamat po!

At sa inyo, pasensya na po sa late na update. Nag edit kasi ako ng Save The Best For Last nung mga nakaraang araw hahaha. Ayon, sa mga hindi po nakakaalam, isusunod ko pong i-self pub itong si Tyler, soon. Syempre with Special Chapters din. 

Thank you sa patuloy na pagbabasa. :*

ALC: Kabanata 34

Napatayo ako at nanginig ang buong kalamnan ko dahil sa bumabalot na galit sa mga mata ni Tyler.

"Tyler..." Kinakabahan na tawag ko sa kanya, pero hindi niya ako pinansin, sa halip ay sumugod siyang muli kay Jonathan saka pinaliguan ito ng magkakasunod na suntok na siyang nagpabilis sa tibok ng puso ko!

Pilit lumalaban si Jonathan sa kanya pero hindi siya makaganti sa pagsuntok nito dahil nakadagan ito sa kanya at patuloy ang sunod sunod na suntok ang yumayanig ngayon sa kanyang mukha! Hindi ko maihakbang ng maayos ang paa ko dahil sa dugong tumutulo na ngayon sa gilid ng mata ni Jonathan, maging ang labi niya ay puro dugo na dahil sa suntok.

"Tama na!!" Sigaw ko saka pilit ko siyang hinihila sa braso niya pero siniko niya ako upang matumba ako dahilan para huminto siya sa pagsuntok na ginagawa niya kay Jonathan!

Sandali ko siyang tinignan pero mabilis ding dumako ang tingin ko kay Jonathan na ngayon ay naliligo na ang mukha sa kanyang sariling dugo. Hindi ko maiwasang kabahan kay Tyler dahil alam kong may galit ngayon sa puso niya, pero at the same time nag aalala ako kay Jonathan dahil sa naging kundisyon niya. Mabilis akong lumapit kay Jonathan at hinawakan ko ang braso niya.

"Jonathan," nag aalalang tawag ko sa kanya, sandali siyang naupo at dumura ng dugo doon sa buhangin. Kunot noo niyang hinawakan ang gilid ng labi niya at napadaing dahil sa sakit, "I'm fine..." Aniya kahit pa sa boses niya ay halatang hindi siya ayos, tinulungan ko siyang tumayo. 

"K...Kailangan nating gamutin yan.." Nanginginig ang boses ko at nagbabadiya nang tumulo ang luha ko.

Ilang tao pa ba ang masasaktan dahil sa akin? Una si Mama, ngayon naman ay si Jonathan.

"Really, Althea? Pinagtatanggol mo yang gago na yan?" Narinig ko ang mapait na pananalita ni Tyler mula sa likod ko. Humarap ako sa kanya at nakita ko sa mga mata niya ang pag aalab at akmang susugurin na naman si Jonathan pero humarang ako dito.

"Tama na, Tyler, please?" Hindi ko napigilan ang pagtakas ng luha ko. Nakita ko ang pagkuyom ng kamao niya at galit na galit ang ugat doon sa braso niya. Nag igting din ang panga niya dahil sa ginawa kong pagharang sa kanya kay Jonathan.

"Dito pa talaga, Althea? Dito pa talaga?!!" Galit na galit na bulyaw niya sa akin at halos manikip ang dibdib ko dahil sa takot! Yung mga mata niyang nanginginig dahil sa galit ay alam kong hindi ko basta bastang mapapaamo. "Fuck shit! Sandali lang akong nawala, Althea." Nasa boses niya ang lambing pero kasabay non ang pait. Umiling iling ako, "Tyler, nagkakamali ka..." Depensa ko saka humakbang ako palapit sa kanya pero umatras siya.

"Tangina naman, Al. Kung hindi ako nagkakamali bakit mo pinagtatanggol yang gago na yan?" Desperadong sambit niya saka inihilamos niya ang palad niya sa kanyang mukha.

"Ako ang humalik." Sambit ni Jonathan mula sa likod ko dahilan para mas lalong umigting ang panga ni Tyler.

"At ipinagmamalaki mo yon?! You don't have the right to kiss my girl!" Sigaw niya saka sinipa ang buhangin sa harapan namin na siyang ikinagulat ko. Padabog niyang sinabunutan ang sarili at tinabunan niya ako ng malamig na pagtingin, "Tell me, Al, nagustuhan mo ba yung halik niya? Nagustuhan mo ba kaya hindi ka pumalag?! Siya ba yung sinasabi ni Dad, na ipapakilala mo sa amin?" Halos pumiyok na ang boses niya dahil sa sunod sunod na tanong niya.