Ağır adımlarla okula doğru ilerlerken hala kulağımda kulaklık olduğunu farkettim. Bi andan sınıf listelerini ararken bir andan da kulaklığımı çıkarıp çantama koymaya çalışıyordum. Bir sağa bir sola baka baka yürümeye devam ettim.Sonunda bir pano ve üzerinde çeşitli kağıtlar olduğunu gördüm. Adımlarımı daha da hızlandırarak panonun yanına vardım. Hızlıca 10. Sınıfları aramaya başladım ve sonunda adımı buldum. Lidyan Ares 10-A. Sakin adımlarla üst kata çıktım. 10. Sınıflar burda olmalıydı. Tamda tahmin ettiğim gibi diye düşündüm. O sırada karşıma 1.90 boylarında sarışın bir çocuk çıktı. O an birden gözlerim kocaman açıldı. Ve onu ısırmak istedim. Muhteşem bir kan kokusu vardı. Her seferinde onun kokusunu çekerek irademi zayıflatıyordum. Ellerimi yumruk yapıp burnumu tıkayarak kokusunu almamaya çalıştım. Bi an bana bakıp kollarını koklamaya başladı. Kötü kokmuyordu aksine mükemmel kokuyordu. Ama eğer kokusunu almaya devam etseydim kendime hakim olamayacaktım. Hemen sınıfa doğru koşar adımlarla ilerledim. Ve hızlı ve yumuşak adımlarla kapıyı çaldım. Gir sesini beklemeden direk kapıyı açtım. Ama içeri girmedim. Sınıfın kapısında dikeldim. Daha ilk günden geç kalmıştım. Herkes sınıftaydı.Şöyle sınıfa bir göz gezdirdim. Bütün sınıf odaklanmış hipnotize bir şekilde beni izliyordu. Gözlerini üstüme dikmiş ve konuşmamı bekliyorlardı. Mükemmel kokular alıyordum. Ellerimi yumruk yaptım gözlerimi kapattım. Derin derin nefes aldım ve gözlerimi açıp yumruklarımı gevşettim. İrademe sahip olmak çok mümkün değildi. Ama olacaktım. Öğretmen en sonunda dayanamayıp
"Evet?"
Dedi kısa süreli bir göz temasının ardından
"Iım ben Lidyan bu sınıftaymışım."
"O zaman buyur."
Dedi. Şöyle sınıfta 2. Kez göz gezdirdikten sonra hocaya baktım. Oda bana baktı.
"Iımm şey."
Hoca bana anlamsız boş gözlerle baktıktan sonra
"Ah tabi pardon tamamen unutmuşum. Geç 3. Sıradan Cameron'un yanına." dedi.
3. Sıradan Cameron mu? Oda kim? Diye düşünürken sınıfa son kez baktım ve buldum. Aman Tanrı'm sınıfın en yakışıklı çocuğunun yanı. Kaşlarımı kaldırıp ağır adımlarla yanına oturdum. Hafifçe gülümsedi. Kafamı çevirip hoca'ya odaklandım. Aman Tanrı'm mükemmel bir kokusu vardı. Ona dişlerimi geçirip tüm kanını emmek istedim. Lakin olmaz idi. :d. Kokusunu duymamaya çalışıp hocaya odaklanmaya zorladım kendimi. Ama imkansızdı. Çok derin bir kokusu vardı. Keskindi. En sonunda elimi ağzım ve burnuma sabitleyerek nefes almamaya çalıştım. Öğretmen bana bakarak
"Lidyan?"
"Evet?"
"İyi misin tatlım?"
"Imm e evet?"
"Solgun görünüyorsun?"
"Biraz, biraz rahatsızımda."
"Lavaboya gitmek ister misin?"
Birde lavabo çıkaramayacaktım başıma. Eğer ayağa kalkarsam deşifre olmam kaçınılmazdı. Bu yüzden gerek duymadım. Öğretmen bana bakmaya devam ediyordu. Kısa süreli sessizliğin ardından
"Sanırım gitmeyeceğim, teşekkürler."
Dedim ve omzumda bir el hissettim. Bu el Cameronundı.
"İyi misin solgun görünüyorsun da"
"İyiyim teşekkür ederim."
"Imm şey bana numaranı verebilir misin ders konuları falan için ben pek çalışkan değilim de."
Biraz tuhaf hissetmeye başlamıştım. O kokusunu içime çektikçe dengem bozulmaya başladı. İnsanın suratına doğru konuşan dobra bi tipti. Uzun süre bakıştıktan sonra telefonunu uzattı.
"Tabi."
Dedim. Ve elim titreye titreye numaramı yazdım. Daha sonra adımı kaydettim ve kendime bir mesaj attım. Mesajın gelmesi biraz geç sürdü. Ama yinede kaydettim. Telefonun ekranını kapatıp ona geri uzatıp tamamdır bakışı yaptım. Hafif bi tebessüm etti. Kafamı çevirip tek kaşımı kaldırdım ve telefonumu cebime koydum. Tam o sırada zilin uğuldatıcı sesi boş koridorlarda yankı yaparak çalmaya başladı. Bugün ilk gün olduğu için ders yoktu. Hızlıca sıranın kenarında duran montumu elime aldım ve nefesimi tutup koşar adım dışarı çıktım. Sonunda o yoğun insan kokusundan kurtulabilmiştim. Allah'tan ayağımda spor ayakkabılarım vardıda hızlı yürüyebiliyordum. Hızlı bi nevi koşar adımlarla yürüken bi anda arkamdan "Lidyan" diye bir ses duydum. Olduğum yerde çakılı kaldım. Çok tanıdık bir sesti. Arkamı dönmemle ağzımın kulaklarıma varması bir oldu.
