Hala Cameron'a bakmaya devam ediyordum. En sonunda sessizliğimi bozarak
"Cameron
Ses yoktu. Tekrar
"Cameron?"
Birden irkilmiş bi vaziyette.
"Lidyan?"
"Neyin var Cameron?"
"Bi an senin ağlamaklı sesini duyunca bi garip oldum."
"Hm."
Dedim ve gözlerimle yanıma gelmesini işaret ettim. Hızlı adımlarla yanıma tırmandı. Muhteşem kokuyordu. Şuan burda onu ısırsam kimse duymazdı. Ama yapamazdım.
"Neyin var anlatmak ister misin?"
"Benim bir arkadaş grubum vardı. Black Blood. O gruba benim yerime yeni bir üye alacaklarmış ve hem de bir insan!"
Deyip bir anda dondum. Aman Tanrı'm. Ben ne demiştim? Herşeyi berbat ettim. Gözlerimi kocaman açıp telaşlandığımı belli ettim. Oda bana bakarak
"İnsan?"
Dedi. Aman Tanrı'm? Napacaktım şimdi nasıl toparlayacaktım? Resmen rezil olmuştum.
Lidyan sana bişey söylemek istiyorum. Ama sana güvenebileceğimi bilmiyorum neyse siktir et. Bu konuşmayı yapmamış varsayalım. Olur mu?"
"Bana güvenebilirsin."
"Imm ben. Ben."
"Evet sen?"
"Ben vampirim."
"Ne?"
Aman Tanrım. Oda mı vampirdi?. İnanamıyorum. Oha oha. Bu nasıl bir vampirdi? Lanet olasıca cameron.
"Benimle konuşmak istemezesen anlarım ama sana zarar vermeyeceğimi bilmen gerekiyor. Sana karşı tarifsiz bir duygu var içimde."
"Sana birşey söylemek istiyorum. Bu dediğine pek şaşırmadım. Çünkü.."
"Çünkü..?
"Bende vampirim. Hemde Looknes vampiri. En asil en sapkın vampirlerden. Bir avı gözümüze kestirdiğimizde elimizden kaçması imkansızdan da öte bir şey."
